Πρωτοβουλία «Δράσεις για την κλιματική αλλαγή και την οικολογική κρίση – Κανκούν 2010»

 

Tο κείμενο που ακολουθεί είναι συλλογικό  ( Ελένη Πορτάλιου, Ελένη Μήτσου, Κώστας Φωτεινάκης, Πάνος Τότσικας  κ.ά ) και κυκλοφόρησε από την Πρωτοβουλία «Δράσεις για την κλιματική αλλαγή και την οικολογική κρίση – Κανκούν 2010»

4  Δεκεμβρίου 2010, 11:30 π.μ. – 2.00 μ.μ.

 Συγκέντρωση στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ

29 / 11  -   10 / 12/ 2010   ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ  ΣΤΟ ΚΑΝΚΟΥΝ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

ΤΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ,  ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ  ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΡΑ

Η ανθρωπότητα έχει στραμμένο το βλέμμα της  στο Μεξικό για μια νέα συμφωνία μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Το πρωτόκολλο του Κιότο (1997) λήγει το 2012. και η προηγούμενη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη  (Δεκέμβριος 2009) δεν κατέληξε σε μια νομικά δεσμευτική συμφωνία ανάμεσα στους ισχυρούς του πλανήτη. Αποδείχθηκε η απροθυμία των κυβερνήσεων, κυρίως του Βορρά (ΗΠΑ, Καναδάς, ΕΕ) αλλά και των ραγδαία αναπτυσσόμενων χωρών του Νότου (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία) να προβούν σε λύσεις των τεράστιων οικολογικών και κοινωνικών προβλημάτων που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή. Αυτή η ασύγγνωστη ανευθυνότητα απέναντι στο μέλλον του πλανήτη είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας των αγορών και της ασυδοσίας του κεφαλαίου όσον αφορά στην εκμετάλλευση των ανθρώπων και της φύσης.

 Η συνάντηση στο Κανκούν θα είναι μια αποφασιστική στιγμή για το κίνημα της κλιματικής δικαιοσύνης και το παγκόσμιο περιβαλλοντικό κοινωνικό κίνημα , το οποίο έχει δείξει τον δρόμο για την υπέρβαση του σημερινού ακραία νεοφιλελεύθερου  μοντέλου ανάπτυξης, που οδηγεί στην καταστροφή εκατομμύρια ανθρώπους στις φτωχές χώρες του Νότου και αυξάνει τις κοινωνικές ανισότητες στις χώρες του Βορρά. Θα είναι, επίσης, μια σημαντική ευκαιρία να προωθηθεί η Συμφωνία των Λαών που προέκυψε από την «Παγκόσμια Συνδιάσκεψη των Λαών για την κλιματική αλλαγή και τα δικαιώματα της Μητέρας Γης» στη Βολιβία (Κοτσαμπάμπα), τον Απρίλιο του 2010, ως απάντηση στην αποτυχία των κυβερνήσεων στην Κοπεγχάγη.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ

Ν’ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ , ΟΧΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ 

Διεκδικούμε από τη σύνοδο του ΟΗΕ στο Κανκούν να ψηφίσει μια δίκαιη διεθνή δεσμευτική συμφωνία που να προβλέπει τη δραστική μείωση των ρύπων :

1.      Σε διεθνές επίπεδο τουλάχιστον κατά 80% μέχρι το 2050 σε σχέση με το 1990

2.      Στις αναπτυγμένες χώρες – που ευθύνονται για το 75% της κλιματικής αλλαγής – κατά 40% μέχρι το 2020 και στο 0% μέχρι το 2050

3.      Αλληλεγγύη και ουσιαστική οικονομική υποστήριξη στις φτωχότερες χώρες με άμεση  καταβολή, ως πρώτη δόση, 110 δις ευρώ από τις αναπτυγμένες βιομηχανικά χώρες

4.      Κατάργηση των νεοφιλελεύθερων ευέλικτων μηχανισμών του Κιότο (εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών, κ.λπ.)

Η  ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Στην Ελλάδα, η πολιτική της κατ’ ευφημισμόν «πράσινης ανάπτυξης», που προωθεί η  κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί υποταγή των οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμων επιλογών στους νέους τομείς κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Στο πλαίσιο αυτό προωθούνται περιβαλλοντικά και κοινωνικά επικίνδυνες επενδύσεις παραγωγής ενέργειας, όπως έγινε στον Αστακό, διαιωνίζονται ρυπογόνες ενεργειακές επιλογές, απαξιώνονται οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με τον αντιπεριβαλλοντικό τρόπο που χωροθετούνται, δεν προκρίνονται πολιτικές και μέτρα εξοικονόμησης, η ΔΕΗ ιδιωτικοποιείται περαιτέρω  και η ενέργεια εκχωρείται στους ιδιώτες, σε βάρος της οικολογικής αειφορίας και των μικρών καταναλωτών.

Το νερό εμπορευματοποιείται με την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων φορέων, ενώ συνεχίζεται η πολιτική των μεγάλων καταστροφικών έργων –  φραγμάτων κ.λπ. – διαχείρισης των υδάτινων πόρων στον αγροτικό χώρο.

Η δημόσια γη, οι ελεύθεροι και πράσινοι χώροι, τα περιαστικά δάση  και οι ορεινοί όγκοι δεν προστατεύονται επαρκώς, αντίθετα τμήματά τους εκχωρούνται σε ιδιώτες για εκμετάλλευση με την εγκατάσταση ασύμβατων περιβαλλοντικά χρήσεων.

Το εθνικό σύστημα μεταφορών εξακολουθεί να στηρίζεται στα ιδιωτικά μέσα,  με αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων αυτοκινητόδρομων και σταθμών διοδίων, επιλογή περιβαλλοντικά επιζήμια και οικονομικά καταστροφική για τα μικρά και μεσαία εισοδήματα. Ο ΟΣΕ και οι δημόσιες συγκοινωνίες ιδιωτικοποιούνται και  απαξιώνονται, ενώ δεν υπάρχει δημόσιο μεταφορικό σύστημα που να εξυπηρετεί το σύνολο της χώρας.

ΚΟΙΝΕΣ   ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ  ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ  

Μέσα από συντονισμένους αγώνες, τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά κινήματα της Αττικής έχουν αναδείξει σημαντικά θέματα που αποτελούν βασικές προϋποθέσεις αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Επιμένουμε στις παρακάτω θέσεις, οι οποίες είναι κοινά επίδικα κινητοποιήσεων.

1.      4  Μητροπολιτικά Πάρκα σε Ελληνικό,  Γουδή, Ελαιώνα, Δραπετσώνα. Επίσης, Κτήμα Βεϊκου.

2.      Προστασία των Ορεινών Όγκων (περιαστικών δασών): Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός, Όρος Αιγάλεω – Ποικίλο.

3.      Ανάσχεση της βιομηχανικής ρύπανσης και μέτρα απορρύπανσης στο Θριάσιο Πεδίο. Όχι στις επεκτάσεις των ΕΛΠΕ και των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής της Χαλυβουργικής .

4.      Όχι στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συγκοινωνιών. Πλήρης ανάπτυξη συστήματος δημόσιων μέσων μεταφοράς (Λεωφορεία, Τρόλεϊ, Μετρό – ιδιαίτερα Δυτικά και προς τον Πειραιά, Τραμ), συνεχή δίκτυα πεζών διαδρομών και ποδηλατοδρόμων.

5.      Όχι στον αντισυνταγματικό νόμο για επενδύσεις με fast track μηχανισμούς παράκαμψης της περιβαλλοντικής και άλλης νομοθεσίας

Ακολουθούν αναλυτικές θέσεις επί των 4 σημείων που αφορούν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στην Αττική

1. 4 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ, ΓΟΥΔΗ, ΕΛΑΙΩΝΑ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ. ΕΠΙΣΗΣ, ΚΤΗΜΑ ΒΕΪΚΟΥ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

Στο χώρο που προορίζεται για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού προγραμματίστηκε να οικοδομηθεί, επί υπουργίας κ. Σουφλιά στο ΥΠΕΧΩΔΕ, μια μικρή πόλη με επιφάνειες κτιρίων 1.3000.000 – 1.450.000 τ.μ. Επρόκειτο για ένα δαπανηρό έργο, το οποίο θα εγκαθιστούσε στην ήδη ασφυκτιούσα παραλιακή περιοχή όγκους κατασκευών και νέων χρήσεων, με αποτέλεσμα τεράστια επιβάρυνση σε κυκλοφορία και ρύπανση. Ταυτόχρονα, το κράτος θα παραχωρούσε δημόσια γη μεγάλης περιβαλλοντικής (και οικονομικής) αξίας σε ιδιώτες. Τα σχέδια αυτά αποτράπηκαν από τις παρεμβάσεις ενός ευρύτατου μετώπου αυτοδιοικητικών φορέων και κινημάτων.

Σήμερα τα σχέδια επανέρχονται πολύ χειρότερα από πριν και το Ελληνικό επιδιώκεται να παραχωρηθεί στους εμίρηδες του Κατάρ με διαδικασίες fast track.

Η ριζική αντίθεσή μας στην εξέλιξη αυτή στηρίζεται σε 2 βασικές αρχές. Το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού αποτελεί μαζί με το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή και Ιλισίων, τους δύο εκτεταμένους υπαρκτούς ελεύθερους και, εν μέρει, πράσινους χώρους στην Αττική, που είναι απολύτως απαραίτητοι για την οικολογική ανασυγκρότησή της. Πέραν, όμως, της οικολογικής αξίας του αποτελεί και ένα σημαντικό αναπτυξιακό έργο. Μια έκταση 5.287 στρ. και 977 στρ. παραλίας, με κτίσματα χιλιάδων τετραγωνικών, που μπορούν εν μέρει ν’ αξιοποιηθούν, δηλαδή ένα μητροπολιτικό πάρκο υψηλού πρασίνου με πολιτιστικές - αθλητικές χρήσεις και παραλιακή ζώνη 3 χλμ. , αποτελεί ένα σημαντικότατο τουριστικό πόλο, ο οποίος θ’ αναζωογονήσει τον τουρισμό στην Αττική, σε όφελος χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας, διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα τον δημόσιο χαρακτήρα της έκτασης, όπως  επιτάσσει το Σύνταγμα.

Το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού είναι ένα εξαιρετικά φθηνό έργο, το οποίο μπορεί να πραγματοποιηθεί σταδιακά και ν’ αρχίσει να χρησιμοποιείται σε ορισμένα τμήματά του άμεσα. Σύμφωνα με τη μελέτη του Εργαστηρίου Αστικού Σχεδιασμού του ΕΜΠ αντίστοιχα παραδείγματα στην Ευρώπη αποδεικνύουν αυτή τη δυνατότητα, όπως το   Maurice Rose Airfield (Φρανκφούρτη), βραβείο Αρχιτεκτονικής Τοπίου της Γερμανίας 2005, κατασκευή  2002 – 2004, έκτασης 2.2 εκτ. και το Tempelhof Airport (Βερολίνο), έκτασης 380 εκτ., ανάπλαση κατά στάδια.  

Οι εμφανιζόμενες σήμερα προτάσεις στήριξης της fast track εκποίησης του Ελληνικού στον εμίρη του  Κατάρ από τη νέα δημοτική αρχή Καμίνη στην Αθήνα, με το δέλεαρ της διάθεσης ενός  μέρους των χρημάτων που θα δοθούν ως αντίτιμο της μεγάλης καταστροφής για αγορά χώρων πράσινου στο δήμο, αποτελούν ένα απαράδεκτο σχέδιο. Η «λύση» αυτή όχι μόνο δεν αναπληρώνει τις ελλείψεις σε πράσινο της Αττικής αλλά δημιουργεί τεράστια επιβάρυνση στους παραλιακούς δήμους και στο σύνολο του λεκανοπεδίου, καθώς θα εγκατασταθεί μια νέα πόλη στην ήδη κορεσμένη Αττική, αποκόπτοντας ακόμα περισσότερο την πρόσβαση στη θάλασσα των εκατομμυρίων κατοίκων. Για το πράσινο στην Αθήνα υπάρχουν άμεσες και φθηνές λύσεις. Άλλωστε, ποιος είπε ότι ο εμίρης θα πληρώσει για τη γη που θα του εκχωρηθεί ;   

Η θέση μας είναι να ξεκινήσει η εφαρμογή της πρότασης του Εργαστηρίου Αστικού Σχεδιασμού του ΕΜΠ για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού, με την οποία έχουν συμφωνήσει οι δήμοι της περιοχής και τα περιβαλλοντικά κινήματα όλης της Αττικής.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΓΟΥΔΗ ΚΑΙ ΙΛΙΣΙΩΝ

Μετά από πολυετείς αγώνες του κινήματος  το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή, με την προσθήκη του Πάρκου Ιλισίων, περιλαμβάνεται στο ΠΔ για τον Υμηττό και βρίσκεται στη διαδικασία θεσμοθέτησης από το ΥΠΕΚΑ και συγκεκριμένα στο στάδιο του ελέγχου συνταγματικότητας.

Βασικά σημεία που αποσκοπούν στο περιεχόμενο του ΠΔ και στην υλοποίηση στην πράξη του Μητροπολιτικού Πάρκου είναι  :

1.     Καμία δόμηση πέραν της υφιστάμενης γενικά και περιορισμένες εξαιρέσεις κατά περίπτωση , εφόσον τίθεται σοβαρό θέμα εξυπηρέτησης κοινωνικών λειτουργιών.

2.   Εξειδίκευση των γενικών αρχών σε στάδια και διαδικασίες εφαρμογής, ώστε να αρθεί η σημερινή εικόνα του κατακερματισμένου χώρου.

3.  Συνεργασία μεταξύ ΥΠΕΚΑ – ΟΡΣΑ και συναρμόδιων υπουργείων με τους δήμους Αθηναίων, Ζωγράφου και Παπάγου ώστε να στηριχθεί η υλοποίηση  και ο  δημόσιος χαρακτήρας του Πάρκου.

4.   Δημιουργία φορέα οργάνωσης και διαχείρισης του Πάρκου.

5.  Διαδικασίες διαβούλευσης άμεσα μεταξύ των δημοσίων φορέων, στο πλαίσιο μιας ενιαίας πολιτικής κατεύθυνσης, ώστε να επιλυθεί το ιδιοκτησιακό και να ενσωματωθούν οι διάσπαρτοι και ιδιοκτησιακά τεμαχισμένοι ελεύθεροι και πράσινοι χώροι σε ενιαίο σχέδιο. Συγκεκριμένα :

Επειδή στην έκταση του Πυρήνα, το Υπουργείο Άμυνας, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, το Υπουργείο Πολιτισμού (Τουριστικά Ακίνητα), το Υπουργείο Οικονομικών (ΚΕΔ) κλπ., έχουν δεσμεύσει και νέμονται κατά το δοκούν μεγάλο μέρος της έκτασης, είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης και μάλιστα στο ανώτερο δυνατό επίπεδο (αφού εμπλέκεται το μισό υπουργικό συμβούλιο), η παραχώρηση του χώρου για τη δημιουργία του Πάρκου να γίνει άμεσα. Για παράδειγμα η έκταση περί την Σχολή Χωροφυλακής είναι χαρακτηρισμένη ως ΚΧ από το 2001 και θα έπρεπε να προχωρήσει η εφαρμογή αυτής της πρόβλεψης.

6.    Πρόβλεψη  και άμεση διάθεση τουλάχιστον μέρους των αναγκαίων πόρων που απαιτούνται για τη δημιουργία και τη διαχείριση του Πάρκου. 

Ειδικότερα σημεία :

7.    Από τα στρατόπεδα Ζορμπά και Φακίνου μπορούν να παραμείνουν τα κτίρια διοίκησης, με απομάκρυνση, όμως, των στρατιωτικών δραστηριοτήτων που δεν συνάδουν με το Πάρκο.

8.   Η χωροθέτηση του Σταθμού  Μεταφοράς Απορριμμάτων (ΣΜΑ) δίπλα σε νοσοκομεία και στον πυκνό αστικό ιστό του δήμου Παπάγου, δεν είναι ορθή λύση. Στην περίπτωση που ο ΣΜΑ δεν μετακινηθεί, πρέπει να ισχύσει μόνο ως προσωρινή λύση μέχρι την επέκταση της ανακύκλωσης, όχι όμως στη προτεινόμενη θέση αλλά στην εναλλακτική που προβλέπεται από τον Νόμο του 2003, δηλαδή στο πρώην εργοτάξιο της Αττικής Οδού και υπό αυστηρές προϋποθέσεις όσον αφορά στη  λειτουργία του.

9.   Το προγραμματιζόμενο από τον Δήμο Αθηναίων «Κέντρο Απεξάρτησης», πρέπει να χωροθετηθεί στο ίχνος του κατεδαφισθέντος , παρανόμως, κτιρίου, να μελετηθεί με βάση τις αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και να έχει το απαιτούμενο ύψος ώστε να μειωθεί η κάλυψη και να μη κοπούν δέντρα.

10.   Είμαστε αντίθετοι στον Ν.3638/08 όπου, στην έκταση που ρύθμιζε το Π.Δ. 19.10.01, προβλέπει την ανέγερση κτιρίου στέγασης του Αρχηγείου της ΕΛΑΣ (αντί για Υπ. Εσωτερικών), με αύξηση της δόμησης από 20.000 τ.μ. σε 28.000 τ.μ., κατάργηση του περιγράμματος δόμησης και απόδοση του κτιρίου της Σχολής Χωροφυλακής σε «Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικής Αστυνομίας – ΠΟΚΕΑ», με συνοδές χρήσεις ελικοδρόμιο και υπόγειο χώρο στάθμευσης. Γενικότερα, το Αρχηγείο της ΕΛΑΣ είναι χρήση ασύμβατη με το πάρκο γι’ αυτό προτείνουμε την εξέταση της μεταφοράς του στην Αμυγδαλέζα.

11.   Ενοποίηση των δύο τμημάτων του Μητροπολιτικού Πάρκου που διασπώνται από την οδό Κατεχάκη.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑ

Το Μητροπολιτικό Πάρκο στον Ελαιώνα δεν αφορά ένα οριοθετημένο σήμερα πάρκο, αλλά τον σχεδιασμό του μετά τις πράξεις εφαρμογής, οι οποίες θα υλοποιήσουν στο έδαφος το ΠΔ 1995 και θα δημιουργήσουν, με εισφορές και αγορά γης, μια μεγάλη πράσινη έκταση,  το 1/3 περίπου του συνολικού εμβαδού της περιοχής.

Οι πράξεις εφαρμογής του ΠΔ 1995 έχουν σταματήσει προ ετών και ο Ελαιώνας οικοδομείται με σημειακές πράξεις εφαρμογής, χωρίς να δίνεται εισφορά σε γη και χρήμα. Επιπλέον, με τα γνωστά σχέδια ΥΠΕΧΩΔΕ – Δήμου Αθηναίων – ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, επιχειρήθηκε να οικοδομηθεί   η περιοχή  221,5 στρ. κοινοχρήστου πρασίνου  περί το παλιό εργοστάσιο ΕΤΜΑ , το οποίο κατεδαφίστηκε.

Το κίνημα για τη σωτηρία του Ελαιώνα απέτρεψε αυτή την ολέθρια επέμβαση, την οποία το ΣτΕ χαρακτήρισε αντισυνταγματική (επιτρέπεται μόνο γήπεδο).

Σήμερα επιχειρείται από το ΥΠΕΚΑ να κλείσει το ζήτημα άρον-άρον μέσα στο Δεκέμβρη, δηλαδή λίγο πριν αναλάβει η νέα Δημοτική Αρχή υπό τον κ. Καμίνη –αφήνοντας μόλις 14 ημέρες για δημόσια διαβούλευση για ένα τόσο σημαντικό για την πόλη θέμα.

Η νέα ρύθμιση προβλέπει, πέραν της δυνατότητας να γίνει το γήπεδο του ΠΑΟ στον Ελαιώνα, τη διατήρηση του Εμπορικού Κέντρου (MALL) ιδιοκτησίας Βωβού. Πρόκειται για ένα μεγαθήριο 50.000 τετραγωνικών μέτρων υπέργεια, και 70.000 τμ υπόγεια, τα οποία προβλέπεται να οικοδομηθούν σε χαρακτηρισμένο χώρο κοινοχρήστου πρασίνου με βάση το ΠΔ του 1995. Πέραν από τη δραματική υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και των κυκλοφοριακών συνθηκών που συνεπάγεται η κατασκευή του, το MALL σηματοδοτεί δύο ακόμη σοβαρά κοινωνικά ζητήματα : α) κλείσιμο εκατοντάδων μικρών επιχειρήσεων στην Αθήνα, στο Αιγάλεω, στον Ταύρο, στο Περιστέρι, στη Νίκαια και β) έναρξη της διαδικασίας τσιμεντοποίησης του μόνου χώρου που μπορεί να αποτελέσει πνεύμονα πρασίνου για την Αθήνα, με εκτόξευση των αξιών γης και ακύρωση της απαλλοτρίωσης των ήδη χαρακτηρισμένων από το 1995 χώρων πρασίνου.

Προφανώς, η νέα ρύθμιση παραμένει αντίθετη με την απόφαση του ΣτΕ (3059/09), η οποία έκρινε αντισυνταγματική (άρθρο 24 του Συντάγματος) την οικοδόμηση Εμπορικού Κέντρου. Παρότι μικρότερος, ο σ.δ του MALL που προβλέπει η τωρινή ρύθμιση σε σχέση με την παλαιότερη (1,2 σήμερα αντί 1,6 η παλαιότερη), το ισοζύγιο κοινοχρήστου πρασίνου πλήττεται βάναυσα, καθότι ο καθορισμένος σ.δ. είναι μόλις 0,1 και αφορά πολύ μικρές κατασκευές –ενώ παραμένει σε ισχύ σύμφωνα με την προαναφερθείσα απόφαση του ΣτΕ. Συμπερασματικά, η νέα ρύθμιση του ΥΠΕΚΑ είναι όχι μόνο περιβαλλοντοκτόνα και αντικοινωνική αλλά, εκτιμούμε, και αντισυνταγματική.

Με δεδομένη την απόσυρση του ενδιαφέροντος της ΠΑΕ ΠΑΟ από τον Βοτανικό, η νέα ρύθμιση γίνεται μόνο και μόνο προς χάριν του κ. Βωβού και για ν’ ανοίξει τον δρόμο στα μεγάλα διαπλεκόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα, αυτό τον δρόμο που έκλεισαν οι πολίτες με τους αγώνες τους. Γι’ αυτό ο αγώνας κατά της νέας ρύθμισης έχει μεγάλη όχι μόνο οικολογική αλλά και συμβολική αξία.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΑ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ

Η έκταση που καταλάμβανε η εταιρεία του Μποδοσάκη «Ανώνυμος Ελληνική Εταιρεία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων» στη Δραπετσώνα είναι 660 στρέμματα. Τα Λιπάσματα λειτούργησαν από το 1909 – 1993 σε εντατική παραγωγή, που στη συνέχεια περιορίστηκε για να σταματήσει οριστικά η λειτουργία του εργοστασίου το 2002. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του δημιουργήθηκαν τεράστια προβλήματα ατμοσφαιρικής και υπόγειας ρύπανσης. Ραδιενεργά απόβλητα μεταφέρθηκαν ανεξέλεγκτα από το 1970-1990 στο Όρος Αιγάλεω.

Από τα 109 κτήρια που υπήρχαν τα 6 χαρακτηρίστηκαν διατηρητέα από το ΥΠΠΟ.

Ο χώρος των πρώην Λιπασπαμάτων, 2 χλμ από το κέντρο του Πειραιά, απειλείται από το Real Estate Εθνικής Τράπεζας, Lafarge και Ελληνικών Πετρελαίων, που σχεδιάζουν, με τη συμμετοχή της Νομαρχίας Πειραιά και το πρόγραμμα «Ανάπτυξης – Αναβάθμισης», να τον μετατρέψουν σε Ναυτιλιακό και Επιχειρηματικό Κέντρο, με ξενοδοχεία, μαρίνες κ.λπ. Σύμφωνα με το τελευταίο σχέδιο «αναβάθμισης» σχεδιάζεται η κατασκευή ουρανοξυστών ύψους 77 και 119 μέτρων.

Διεκδικούμε να γίνει ο χώρος αυτός το Μητροπολιτικό Πάρκο του Πειραιά με υψηλό πράσινο και να δοθεί χωρίς όρους και προϋποθέσεις στη χρήση των Πειραιωτών και όλων των κατοίκων της Αττικής. Τα 6 κτήρια που έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα να χρησιμοποιηθούν μόνο για κοινωνικές και ήπιας ψυχαγωγίας χρήσεις (εκθέσεις κ.λπ).

                           

ΚΤΗΜΑ ΒΕΪΚΟΥ

                                                                                                                                               

Το κτήμα Βέικου ή δασόκτημα της Ομορφοκλησιάς, έκτασης 1215 στρ. ,εξελίσσεται σε έναν από τους βασικούς πόλους πρασίνου και αναψυχής για το βόρειο λεκανοπέδιο προσελκύοντας χιλιάδες πολίτες και παιδιά, για αναψυχή, συνεύρεση, άθληση και παιχνίδι. Τον χώρο αυτό, που έχει χαρακτηριστεί αναδασωτέος με τρεις αποφάσεις της διοίκησης (τελευταία το 1992), επιβουλεύονται στο σύνολό του οι κληρονόμοι Βέικου. Βρίσκεται ,επίσης, υπό απειλή από τις επιλογές της κρατικής εξουσίας με την ήδη πραγματοποιθείσα κατασκευή σε αυτόν σε πρώτη φάση του Ολυμπιακού Γυμναστηρίου και μετέπειτα με την εκχώρηση του συγκροτήματος σε ιδιώτες (Όμιλος Χαραγκιώνη) για την μετατροπή του σε νέο Mall. Η υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού θα επιφέρει τεράστιες κυκλοφοριακές επιβαρύνσεις στην ευρύτερη περιοχή, εντατικές εμπορικές χρήσεις στους βασικούς άξονες πρόσβασης στο χώρο, ανατροπή της φυσιογνωμίας της έκτασης και υποβάθμιση του μνημείου του χώρου, επιδείνωση όλων των περιβαλλοντικών παραμέτρων της περιοχής (θόρυβος, ρύποι, άνοδος θερμοκρασίας) και καταστροφή των εμπορικών κέντρων των όμορων δήμων. Η πολιτεία έχει συνταγματική υποχρέωση να προστατέψει το δασόκτημα και την ποιότητα ζωής των πολιτών.      

2.  ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΡΕΙΝΩΝ ΟΓΚΩΝ (ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΩΝ    ΔΑΣΩΝ): ΠΑΡΝΗΘΑ, ΠΕΝΤΕΛΗ, ΥΜΗΤΤΟΣ, ΟΡΟΣ ΑΙΓΑΛΕΩ – ΠΟΙΚΙΛΟ

ΟΡΟΣ  ΠΑΡΝΗΘΑ

Τον  Ιούλιο του 2007 καίγονται στην Πάρνηθα 56.000 στρέμματα δασικής γης, από τα οποία, 20.000 στρέμματα ελατόδασος. Οι επιπτώσεις για την κλιματική αλλαγή στην Αττική είναι τεράστιες. Παρ’ όλα αυτά, χωροθετείται λίγες μέρες αργότερα , με  Π.Δ,  η ουσιαστική επέκταση των κτιριακών εγκαταστάσεων του Καζίνο - Μον Παρνές και  η ανακατασκευή του πρώην ξενοδοχείου «Ξενία». Λίγους μήνες μετά εξαιρείται από την αναδάσωση περιοχή 62,5 στρεμμάτων στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού, ενώ, μετά  ένα χρόνο, τροποποιείται  το ισχύον Π.Δ και επιτρέπεται  η δημιουργία εκτεταμένων κτιριακών εγκαταστάσεων «Τεχνόπολης» σε περιοχή εξαιρεθείσα από τις Ζώνες Προστασίας της Πάρνηθας.

Πολίτες που συμμετέχουν στο «Δίκτυο πολιτών για την προστασία της Πάρνηθας» έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας,  θεωρώντας ότι σύμφωνα με το άρθρο 24 του Συντάγματος, δεν  μπορεί να θεωρείται νόμιμος  ο αποχαρακτηρισμός δασικών εκτάσεων εντός του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού, και ότι  η λειτουργία του Καζίνο και των ιδιωτικοποιημένων πλέον τουριστικών εγκαταστάσεων, δεν συνιστά  λόγο δημοσίου συμφέροντος. Ακόμη, θεωρούν ότι, η περιοχή της υπό κατασκευή «Τεχνόπολης», δεν θα έπρεπε να εξαιρεθεί από στις Ζώνες Προστασίας της Πάρνηθας και να δομηθεί, δεδομένου ότι βρίσκεται στον αυχένα μεταξύ Πάρνηθας και Πεντέλης,  με συνέπεια τη σημαντική παρεμπόδιση  των βορείων ρευμάτων του αέρα και την ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση του κλίματος και των συνθηκών ζωής των κατοίκων της Αττικής

ΟΡΟΣ ΑΙΓΑΛΕΩ – ΠΟΙΚΙΛΟ

 Το Όρος Αιγάλεω - Ποικίλο εξακολουθεί να δέχεται μεγάλες πιέσεις συρρίκνωσης των οικοτόπων του και υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος. Χιλιάδες δένδρα και χαμηλή βλάστηση έχουν κοπεί και κόβονται για τη διάνοιξη της σιδηροδρομικής γραμμής Ικονίου – Ασπροπύργου μήκους 21 χλμ και για την κατασκευή της περιφερειακής Λεωφόρου Αιγάλεω. Οι διεκδικήσεις μεγάλων εκτάσεων του βουνού από τη Μονή Φθιώτιδας, τη Μονή Κλειστών, τον συνεταιρισμό πολεμιστών Κορέας, τους κληρονόμους του φερόμενου κτήματος «Πεύκα – Βέρδη» και οι πιέσεις για μεταφορά χρήσεων των γύρω δήμων στο βουνό(δρόμοι, εκπαιδευτήρια, γήπεδα, αναψυκτήρια),αποτελούν επιπρόσθετες απειλές.

Το «Συντονιστικό Φορέων για την προστασία του οικοσυστήματος του όρους Αιγάλεω-Ποικίλου και της Λίμνης Κουμουνδούρου», έχει καταθέσει πρόταση στο ΥΠΕΚΑ και στον ΟΡΣΑ για τον χαρακτηρισμό του όρους Αιγάλεω- Ποικίλου ως περιοχής Προστασίας της Φύσης, σύμφωνα με τον ν.1650/86 για το Περιβάλλον.

ΟΡΟΣ   ΠΕΝΤΕΛΗ

Στη μεγάλη πυρκαγιά του 2009 στη Β.Α Πεντέλη, κάηκαν 180.000 περίπου στρέμματα δασικής και γεωργικής γης. Το ΥΠΕΚΑ, με ατελή νομοθετική ρύθμιση, επιχείρησε να αντιμετωπίσει  τις αναμενόμενες αλλαγές των χρήσεων γης από μια τέτοιας έκτασης καταστροφή, η οποία έχει σοβαρότατες κλιματικές  επιπτώσεις για την Αττικής.

Σύμφωνα με ερευνητικό πρόγραμμα, προκύπτει από αεροφωτογραφίες ότι το 1945 η Πεντέλη ήταν καλυμμένη με πευκοδάση, μεγάλες θαμνώδεις εκτάσεις και καλλιέργειες και δεν υπήρχαν οικισμοί. Το 1995, ένα μεγάλο μέρος της περιοχής είχε καλυφθεί αποκλειστικά και μόνο από οικισμούς με αυθαίρετα κτίσματα.

Στην Πεντέλη, 28 Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί διεκδικούν περίπου 25.000 στρέμματα δασικών, κατά κανόνα καμένων,  εκτάσεων, οι οποίες στη πλειονότητά τους βρίσκονται μέσα στη ζώνη απόλυτης προστασίας, όπως καθορίζεται με σαφήνεια στο Π.Δ προστασίας του ορεινού όγκου. Αρκετοί από τους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς έχουν αγοράσει δασικές εκτάσεις από την Μονή Πεντέλης, η οποία διεκδικεί πάνω από 80.000 στρέμματα στην περιοχή, με τίτλους που ανάγονται στην εποχή της Τουρκοκρατίας. Η επιμονή κάποιων Οικοδομικών Συνεταιρισμών να δημιουργήσουν μια οικιστική επέκταση για 10.500 κατοίκους μεταξύ Ραφήνας και Πικερμίου, προσέκρουσε μέχρι σήμερα στην αντίθεση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ στην Σταμάτα η  δρομολογούμενη επέκταση του σχεδίου πόλης   συμπεριλαμβάνει τον αρχαίο δήμο της Πλωθείας.

Κινήσεις πολιτών, που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Πεντέλης («Δασαμάρι S.O.S»,  «Πευκίτες»), αναδεικνύουν  ζητήματα αιχμής και αποτρέπουν σε πολλές περιπτώσεις αποχαρακτηρισμούς δασικών εκτάσεων, παράνομες οικοπεδοποιήσεις κλπ.

ΟΡΟΣ  ΥΜΗΤΤΟΣ

 Από τον ΟΡΣΑ και το ΥΠΕΚΑ  προωθείται η τροποποίηση του ισχύοντος Π.Δ προστασίας του Υμηττού. Παρά τα αλλεπάλληλα πλήγματα που έχει δεχτεί ο ορεινός όγκος τα τελευταία χρόνια από ιδιώτες, εκκλησία, Ο.Τ.Α και κρατικούς φορείς, το ΥΠΕΚΑ επιμένει στη δυνατότητα  δόμησης, στη Β’ Ζώνη, αθλητικών και πολιτιστικών εγκαταστάσεων καθώς και απεριόριστων εκπαιδευτικών κτιριακών εγκαταστάσεων ( ιδιωτικών ή δημόσιων), έως και 8.000 τμ η κάθε μία.

 Εξάλλου, προγραμματίζεται η επέκταση της Αττικής Οδού στη δυτική πλευρά του Υμηττού μέχρι το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού, (εκτεταμένα τμήματα του  οποίου σχεδιάζεται να παραχωρηθούν σε ιδιώτες για εκμετάλλευση),   καθώς και η κατασκευή ενός νέου αυτοκινητόδρομου από το Ελληνικό έως το Κορωπί και το αεροδρόμιο των Σπάτων.

Ακόμη, διατηρούνται οι  αυθαίρετες και παράνομες εγκαταστάσεις  του Κέντρου Υψηλής Τάσης (ΚΥΤ) της ΔΕΗ στα όρια Ηλιούπολης- Αργυρούπολης, ενώ προωθείται η αλλαγή χρήσης κάποιων πρώην στρατιωτικών εγκαταστάσεων αντί της αποκατάστασης του δασικού χώρου που καταλάμβαναν.

Κινήσεις πολιτών και ορισμένοι Ο.Τ.Α διατυπώνουν το αίτημα της απόλυτης προστασίας του βουνού και  έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας ,το οποίο έχει αποφανθεί από το 2005 κατά των εγκαταστάσεων του ΚΥΤ της ΔΕΗ και - από το 1997- κατά των αυτοκινητοδρόμων. Ωστόσο, το ΥΠΕΚΑ εξακολουθεί να αγνοεί τις αποφάσεις του ΣτΕ, προωθώντας τα σχέδιά του, τα οποία όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά οδηγούν  στην ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση του ορεινού όγκου του Υμηττού και των συνθηκών ζωής των κατοίκων της περιοχής. 

Όπως αναφέρεται σε πρόσφατη ανακοίνωση της «Διαδημοτικής Συντονιστικής Επιτροπής για τη διάσωση του Υμηττού», “…οι ορεινοί όγκοι και οι δασικοί χώροι της Αττικής αποτελούν δημόσια αγαθά, ανήκουν σε όλους μας και όχι σε μια κυβέρνηση που εκλέχτηκε προβάλλοντας ένα τελείως διαφορετικό πρόγραμμα από αυτό που υλοποιεί. Είναι δημόσιες κτήσεις, δεν είναι εμπορεύματα προς αγοραπωλησία. Δεν ιδιωτικοποιούνται, δεν τεμαχίζονται, δεν παραχωρούνται σε κανέναν”.

Ο ΟΡΣΑ και το ΥΠΕΚΑ οφείλουν να δώσουν καθαρή απάντηση για το αν θα εναντιωθούν στα ποικίλα κερδοσκοπικά ιδιωτικά συμφέροντα τα οποία επιδιώκουν την λεηλασία των ορεινών όγκων της Αττικής ή θα συμβιβαστούν μαζί τους.

                                                                                      

3.  ΑΝΑΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟΡΡΥΠΑΝΣΗΣ ΣΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ ΠΕΔΙΟ. ΌΧΙ ΣΤΙΣ ΕΠΕΚΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΠΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ

ΘΡΙΑΣΙΟ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ

Η Δυτική Αττική και ιδιαίτερα το Θριάσιο Πεδίο: [Ελευσίνα,  Ασπρόπυργος,  Μάνδρα, Μαγούλα, Νέα Περάμος (Μεγάλο Πεύκο),  είναι μια από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές περιβαλλοντικά σε όλη τη χώρα. Η έκθεση του ΙΟΒΕ (Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών) και του ΙΠΑ (Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης) με τον τίτλο «Σχέδιο Δράσης για τη χωρική και κλαδική ανάπτυξη στο Θριάσιο Πεδίο και τη Δυτική Αθήνα» (ανάθεση  από τον Οργανισμό Σχεδίου  Αθήνας), διαπιστώνει ότι:

·         Υπάρχει υπερσυγκέντρωση δραστηριοτήτων του μεταποιητικού τομέα και των αποθηκεύσεων και αντίστοιχη συρρίκνωση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.
Συγκεντρώνονται ορισμένες από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας.

·         Οι περισσότερες από τις μισές μεταποιητικές μονάδες είναι έξω από τις νομοθετημένες βιομηχανικές ζώνες.

·         Παρατηρούνται σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα και θαλάσσια ρύπανση.

·         Υπάρχει στρεβλή επέκταση του οικιστικού ιστού και σημαντικό έλλειμμα στα δίκτυα και στις υποδομές.

Στην περιοχή υπάρχουν 2 διυλιστήρια (ΕΛΠΕ Ελευσίνας που επεκτείνονται και ΕΛΠΕ Ελευσίνας), 2 χαλυβουργεία (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙKH, ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ), 2 τσιμεντοβιομηχανίες (ΤΙΤΑΝ, ΧΑΛΥΨ), 1 βιομηχανία πυρομαχικών (ΠΥΡΚΑΛ), 2 Ναυπηγεία (Ελευσίνας και Σκαραμαγκά) καθώς και μικρότερες επισκευαστικές μονάδες, πολλές χημικές βιομηχανίες, εγκαταστάσεις αποθήκευσης και διακίνησης προϊόντων πετρελαίου, 3 μονάδες αναγέννησης ορυκτελαίων, βιομηχανίες και βιοτεχνίες πλαστικών-ελαστικών, μονάδες αποθήκευσης και διακίνησης υγραερίων, λατομεία, μεγάλες αποθήκες Logistics, εργοστάσια παραγωγής και αποθήκευσης φυτοφαρμάκων, ο ΧΥΤΑ Άνω Λιοσίων, μονάδες ανακύκλωσης βιομηχανικών και τοξικών αποβλήτων κ.λπ.

Αρκετές από τις μονάδες αυτές υπόκεινται στις διατάξεις των Κοινοτικών Οδηγιών Seveso I και II, δηλαδή στην υποχρέωση υποβολής μελέτης επικινδυνότητας και την εκπόνηση Σχεδίου Αντιμετώπισης Τεχνολογικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης (ΣΑΤΑΜΕ), που θα καλύπτει και τις πέριξ των εγκαταστάσεών τους περιοχές. Είχαμε πρόσφατα ένα περιστατικό (6/8/2010) στην περιοχή του Ασπροπύργου, με αποτέλεσμα ο Δήμος Ασπροπύργου να εκδώσει απόφαση  (8/8/2010) στην οποία σημειώνεται μεταξύ των άλλων ότι: «Για μια ακόμη φορά, η έγκαιρη επέμβαση και οι υπεράνθρωπες προσπάθειες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, σε συνδυασμό με την κατεύθυνση των ανέμων, απέτρεψαν την εξάπλωση μιας επικίνδυνης πυρκαγιάς, στην πιο ευαίσθητη περιοχή της βιομηχανικής ζώνης της Πόλης μας. Μιας πυρκαγιάς, που θα μπορούσε να έχει τραγικές συνέπειες για την περιοχή του Ασπρόπυργου, και μεγάλο μέρος της Αττικής…. Ο αριθμός, το μέγεθος και η εγγύτητα, τόσων επικίνδυνων μονάδων, στην ευρύτερη περιοχή της Πόλης μας, και του Θριάσιου πεδίου, απαιτούν την ενεργοποίηση όλων, για να μη ζήσουμε ποτέ «συνθήκες Σεβέζο», στην πιο επιβαρυμένη -περιβαλλοντικά- περιοχή της Ευρώπης…»

Εκτός , όμως, από το σοβαρό ενδεχόμενο Μεγάλου Τεχνολογικού Ατυχήματος, το «15% των παραγόμενων στη δυτική Αττική αερίων ρύπων -διοξείδιο του θείου, υδρογονάνθρακες, αιωρούμενα σωματίδια, οξείδια του αζώτου, βενζόλιο κ.ά.- επιβαρύνουν την πρωτεύουσα, φτάνοντας ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας, μέσα από το πέρασμα του Δαφνίου» (δρ. Μιχάλης Πετράκης, διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος του Αστεροσκοπείου Αθηνών ).

Κι ενώ η περιοχή είναι κορεσμένη βιομηχανικά, νέες επιβαρύνσεις έχουν δρομολογηθεί (επέκταση των ΕΛΠΕ Ελευσίνας, πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ) και ορισμένες άλλες έχουν σχεδιαστεί και ανακοινωθεί (Εργοστάσια παραγωγής ενέργειας στη Χαλυβουργική και τα Μέγαρα).

Για να προβληθεί το πρόβλημα της ρύπανσης του Θριασίου αλλά και για να υποβληθούν προτάσεις το Παναττικό Δίκτυο Κινημάτων Πόλης και Ενεργών Πολιτών πραγματοποίησε την ετήσια συνέλευσή του στην Ελευσίνα στις 17 Μαΐου 2009 . Με βάση τα αποτελέσματα της  συνέλευσης και τη θέση των ενεργών πολιτών και κινημάτων της περιοχής διεκδικούμε : 

·         Έλεγχο και περιορισμό των ρύπων. Να εγκατασταθεί στην περιοχή μόνιμο κλιμάκιο των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος. Να ελεγχθούν και να ενταχθούν οι βιομηχανίες και οι μονάδες που υπόκεινται στις διατάξεις των Κοινοτικών Οδηγιών Seveso I και II, δηλαδή στην υποχρέωση υποβολής μελέτης επικινδυνότητας και την εκπόνηση Σχεδίου Αντιμετώπισης Τεχνολογικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης (ΣΑΤΑΜΕ).

·         Να μην εγκατασταθούν νέες βιομηχανικές, χημικές, ενεργειακές κ.λπ. μονάδες  υψηλής βιομηχανικής όχλησης και επικινδυνότητας στην περιοχή του Θριασίου και της Μεγαρίδας και να μην γίνουν επακτάσεις.

·         Να προστατευτούν οι σημαντικοί ορεινοί όγκοι, ο κόλπος της Ελευσίνας και γενικότερα τα οικοσυστήματα, τα οποία δέχονται ανεξέλεγκτους ρύπους. Ιδιαίτερη φροντίδα για τους υγροβιοτόπους Βουρκαρίου Μεγάρων και Λίμνης Κουμουνδούρου σε συνεργασία με την Ορνιθολογική Εταιρεία, το WWF και τα κινήματα πολιτών.

·         Να διατηρηθεί όσο το δυνατόν η αγροτική γη, σε βάρος της οποίας αναπτύσσονται χωρίς προγραμματισμό βιομηχανικές, βιοτεχνικές μονάδες και μεγάλοι αποθηκευτικοί χώροι (Logistics).

4. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ. ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ (ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ, ΤΡΟΛΕΪ, ΜΕΤΡΟ – ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΔΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΤΡΑΜ), ΣΥΝΕΧΗ ΔΙΚΤΥΑ ΠΕΖΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ ΚΑΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΩΝ

Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) επιτελούν κοινωνικό έργο. Χρησιμοποιούνται κυρίως από τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, ενώ σε σχέση με τα ΙΧ βελτιώνουν δραστικά το σύνολο των μετακινήσεων και είναι έτσι πολύ φιλικά προς το περιβάλλον. Γι’ αυτό, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, τα ΜΜΜ θεωρούνται ένα αγαθό το οποίο πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμο στους πολίτες (άρα και το εισιτήριό τους πρέπει να είναι φθηνό) και επιδοτούνται από το κράτος σε ποσοστό 60% κατά μέσο όρο.

Σε μια εποχή, όπου για να αναχαιτιστεί η κλιματική αλλαγή απαιτείται δραστική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η ενίσχυση των ΜΜΜ έναντι των ΙΧ αποκτά μεγάλη σημασία. Στην Ευρώπη των 27 ο τομέας των μεταφορών (σημαντικό ποσοστό του οποίου αποτελούν τα ΙΧ) ευθύνεται για το 20% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ενώ στην Ελλάδα το ποσοστό είναι πολύ υψηλότερο.

Η ενίσχυση των ΜΜΜ έναντι των ΙΧ, συνδέεται με πολιτικές που καθιστούν στην πράξη τα ΜΜΜ ελκυστικότερα από τα ΙΧ. Χρειάζεται :

- το κόστος της μετακίνησης με τα ΜΜΜ να είναι φτηνό,

- το δίκτυο των ΜΜΜ να εξυπηρετεί όλες τις περιοχές της πόλης,

- τα δρομολόγια να είναι συχνά,

- η μετακίνηση να είναι άνετη (να μην στριμώχνεται ο κόσμος, να υπάρχει κλιματισμός κοκ),

- η μετακίνηση να είναι γρήγορη (να συμφέρει χρονικά και πρακτικά να χρησιμοποιήσεις ένα ΜΜΜ αντί για ΙΧ).

Τα μέτρα που σχεδιάζει σήμερα η κυβέρνηση για την «εξυγίανση» των δημόσιων αστικών συγκοινωνιών της Αττικής βρίσκονται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: Η μείωση της επιδότησης από το 70% στο 50% οδηγεί σε αύξηση της τιμής του εισιτηρίου (μέτρο που έχει ήδη εξαγγελθεί), στην προμήθεια τροχαίου υλικού χαμηλότερης ποιότητας, καθώς και στην πλημμελή συντήρηση των ΜΜΜ. Ταυτόχρονα, η μείωση του προσωπικού οδηγεί σε αραίωση και περικοπή δρομολογίων (μέτρο που επίσης έχει ήδη εξαγγελθεί), σε μεγαλύτερη υποβάθμιση της ποιότητας της μετακίνησης, ενώ, σε συνδυασμό με την πλημμελή συντήρηση των ΜΜΜ, θα θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια των μετακινήσεων.

Σε μια εποχή , λοιπόν, όπου οι συνέπειες της κλιματική αλλαγής είναι περισσότερο από ορατές...

...και σε μια πόλη όπου από τις 9 εκατομμύρια μετακινήσεις που πραγματοποιούνται καθημερινά μόνο τα 3 εκ. γίνονται με τα ΜΜΜ...

... η κυβέρνηση επιλέγει όχι την ενίσχυσή των δημόσιων αστικών συγκοινωνιών της Αττικής, αλλά τη διάλυσή τους!

Απορρίπτουμε το σχέδιο για την «εξυγίανση» των δημόσιων αστικών συγκοινωνιών της Αττικής και θα αγωνιστούμε, μαζί με τους εργαζόμενους και την κοινωνία, ώστε αυτές ν’ αναπτυχθούν σύμφωνα με τις παρακάτω αρχές :

-          Ενιαίος και 100% Δημόσιος Φορέας Αστικών Συγκοινωνιών.

-          Δραστική αύξηση της κρατικής επιδότησης στις δημόσιες συγκοινωνίες ώστε να εκπληρώνουν τον κοινωνικό τους ρόλο (οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων κατέβαλαν μόλις το 1/5 της προβλεπόμενης επιδότησης ενώ για το υπόλοιπο ποσό ώθησαν τις εταιρίες συγκοινωνιών να δανειστούν από τράπεζες).

-          Κάλυψη των κενών θέσεων στις δημόσιες συγκοινωνίες και καμία περικοπή στο εισόδημα των εργαζομένων σε αυτές.

-          Επανασχεδιασμός και επέκταση του δικτύου των δημόσιων συγκοινωνιών, αύξηση της τακτικότητας των δρομολογίων, όπου χρειάζεται και επαρκή νυκτερινά δρομολόγια.

-          Σταδιακή αντικατάσταση των συμβατικών κινητήρων στις δημόσιες συγκοινωνίες, με κινητήρες που χρησιμοποιούν ενέργεια φιλική προς το περιβάλλον όπως το υδρογόνο ή η ηλιακή ενέργεια. Πρόκειται για τεχνολογίες υπαρκτές και διαθέσιμές και αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση για την εφαρμογή τους.

-          Επέκταση των μέσων σταθερής τροχιάς : μετρό, τρένο, τραμ ώστε να καλύπτουν το σύνολο της Αττικής.

-          Παράλληλα, δημιουργία ολοκληρωμένου δικτύου ποδηλατόδρομων και προώθηση των πεζών διαδρομών με δίκτυα πεζοδρόμων  και πράσινων χώρων.

-          Ένα μέρος της χρηματοδότησης του προγράμματος ανάπλασης των αστικών συγκοινωνιών στην Αττική μπορεί να προκύψει από την κατάργηση επιζήμιων αυτοκινητόδρομων, όπως αυτοί που προγραμματίζονται στην Υμηττό και ενισχύουν την ιδιωτική αυτοκίνηση.