Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Δημόσιο Σχολείο : Αρχιτεκτονική και Αρχιτέκτονες Υπό Διωγμό
































Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΕ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΔΙΑΛΥΣΗ*

Οι κυρίαρχες πολιτικές υλοποιούν την απόλυτη συρρίκνωση και υποβάθμιση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας στο φάντασμα ενός Δημόσιου Σχολείο που θα λειτουργεί υποτυπωδώς και προσχηματικά.

Σε αυτό το σχολείο ο δάσκαλος είναι αναλώσιμος, ελαστικά απασχολούμενος, εξευτελιστικά αμειβόμενος, χειραγωγήσιμος, εκβιαζόμενος και ελεγχόμενος, ενώ οι μαθητές στοιβάζονται σε εγκαταλειμμένες κτηριακές εγκαταστάσεις χωρίς υλικοτεχνική υποδομή και ένας μεγάλος αριθμός παιδιών σπρώχνεται ουσιαστικά από νωρίς εκτός σχολείου για να συνθλιβεί στο κοινωνικό περιθώριο.

Τα δημόσια κονδύλια για την Παιδεία βαίνουν μηδενικά ωθώντας σχεδιασμένα τα σχολεία σε αναζήτηση οικονομικών πόρων από τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή στην απόλυτη εξάρτηση και στην υπαγωγή σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Την ίδια στιγμή, μέσω της λεγόμενης «αξιολόγησης» καλλιεργείται ο ανταγωνισμός, τόσο μεταξύ των δασκάλων, όσο και μεταξύ των σχολικών μονάδων για επιδόσεις διδασκόντων και μαθητών, με αποτέλεσμα αφενός το χυδαίο πνεύμα της «αγοράς» και του κέρδους να «μολύνει» καθοριστικά το σχολείο και αφετέρου η δήθεν αξιολόγηση να καθίσταται το βολικό άλλοθι και το όχημα για απολύσεις και περαιτέρω συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων.

Το περιεχόμενο του σχολείου συρρικνώνεται στα στοιχειώδη όπου οι Τέχνες αποτελούν περιττή πολυτέλεια, καθώς τα παιδιά των κοινωνικών στρωμάτων που δεν μπορούν να πληρώσουν, δεν πρέπει να μορφώνονται σφαιρικά, αφού προορίζονται για αναλώσιμοι, εκβιαζόμενοι εργάτες εγκλωβισμένοι στην «τάξη» τους, χωρίς εναλλακτικές δυνατότητες αξιοπρεπούς και δημιουργικής εργασίας. Εκεί εντάσσεται και η κατάργηση των μαθημάτων του Ελεύθερου και Γραμμικού Σχεδίου.

Οι τομείς και ειδικότητες της Τεχνικής Εκπαίδευσης που μπορούν να παρέχονται από επιχειρηματικούς ομίλους χωρίς ιδιαίτερες υποδομές, καταργούνται στέλνοντας έτσι μαζικά πελατεία σε ιδιωτικά συμφέροντα «ημετέρων». Κυρίως όμως εκχωρούνται στην ιδιωτική κατάρτιση οι τομείς όλων των δεξιοτήτων ελεύθερου επαγγέλματος, αλλά και οι τομείς που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη συνέχεια σε ανώτατες σπουδές και ίσως σε ταξική διαπίδυση προς τα μεσαία στρώματα, ενώ αναδιαμορφώνονται  και παραμένουν υπό τη ευθύνη του κράτους ειδικότητες που αφορούν αυστηρά σε εξειδικευμένες δεξιότητες εργατών που προορίζονται αποκλειστικά για τους νέους, απʼ ό,τι φαίνεται, τομείς του σχεδιαζόμενου πλιάτσικου της χώρας από μεγάλες αποκλειστικά εταιρίες και ομίλους: Τομείς δικτύων, ενέργειας, διαχείρισης φυσικών πόρων, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, αντιμετώπιση ρύπανσης από εξορύξεις, βιομηχανοποιημένη αγροτική παραγωγή κλπ. 

Η Μέση Εκπαίδευση προορίζεται να λειτουργεί απροσχημάτιστα και ανελέητα ως το κύριο φίλτρο «διαλογής» των πολλών που προορίζονται για το στρατό των εξαθλιωμένων που θα παρακαλάνε για μια εξευτελιστική και εφήμερη θέση εργασίας, από τους λίγους και εκλεκτούς των μεσαίων και ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Γι αυτό κατεδαφίζονται όλες οι κατακτήσεις περασμένων δεκαετιών που άμβλυναν τους ταξικούς διαχωρισμούς.

Σε αυτό το «Νέο Λύκειο» δεν έχει φυσικά θέση ούτε η Αρχιτεκτονική με τα ειδικά μαθήματα που άπτονται του αντικειμένου της, ούτε οι αρχιτέκτονες! Εξάλλου, όσοι βρέθηκαν εργαζόμενοι στο χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης, ανήκουν στο προλεταριάτο της Αρχιτεκτονικής, μαζί με τους μπλοκάκηδες, τους χιλιάδες άνεργους,  τους αυτοαπασχολούμενους, τους μισθωτούς δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με τις εξευτελιστικές αμοιβές που πρέπει να εξοντωθούν.

Οραματιζόμαστε ένα Δημόσιο και Δωρεάν Σχολείο για όλους. Ένα σχολείο μόρφωσης, ελευθερίας, δημιουργίας, όπου η Τέχνη και η Τεχνική συνυπάρχουν και συνομιλούν αρμονικά με το Λόγο και τη Θεωρία. Ένα σχολείο στην υπηρεσία της Κοινωνίας και των λαϊκών αναγκών, ένα σχολείο ισότητας, αξιοπρέπειας, αλληλοσεβασμού, ένα σχολείο στην υπηρεσία των ανθρώπων και όχι στην υπηρεσία του κεφαλαίου, της αγοράς και του κέρδους. 


* Κείμενο συμβολής συναδέλφων αρχιτεκτόνων, εκπαιδευτικών - μελών της συσπείρωσης - απέναντι στην έως τώρα ανύπαρκτη παρέμβαση του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ στον κρίσιμο χώρο της μέσης εκπαίδευσης.

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Υπό κατάργηση (και) τα επαγγελματικά δικαιώματα των αρχιτεκτόνων ;























Δεν είναι μόνο η αντισυνταγματική (Άρθρο 16 του Συντάγματος) τροπολογία που κατέθεσε η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου στη βουλή τη Δευτέρα 24.11.2014 και η οποία εξισώνει τα ιδιωτικά κολλέγια με τα δημόσια ΑΕΙ

Δεν είναι μόνο η επίθεση περιορισμού των δικαιωμάτων των αρχιτεκτόνων που επιχειρείται αυτή την περίοδο στα πλαίσια της Eπιτροπής Aνταγωνισμού, στην οποία μετέχει και το ΤΕΕ με τον πρόεδρό του Χρήστο Σπίρτζη, η οποία απεργάζεται μεταξύ άλλων την αφαίρεση των αναπλάσεων από το μελετητικό αντικείμενο των αρχιτεκτόνων και την απόδοσή του στους χωροτάκτες.

Ούτε μόνο το Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, το οποίο μεθοδεύει σιωπηλά μέσα από το νέο πρόγραμμα σπουδών που επεξεργάζεται αυτή την περίοδο την αφαίρεση από το πρόγραμμα του υποχρεωτικού έως σήμερα στις αρχιτεκτονικές σπουδές γνωστικού αντικειμένου της Χωροταξίας (ώστε να αφαιρεθούν στη συνέχεια από τους αρχιτέκτονες και τα συνεπαγόμενα επαγγελματικά δικαιώματα στο αντικείμενο της χωροταξίας)


Τον περασμένο Απρίλιο, ψηφίστηκε στη Βουλή ο νόμος 4254/2014 με τίτλο «Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο εφαρμογής του ν.4046/2012 και άλλες διατάξεις». Στο πλαίσιο αυτού του πολυνομοσχέδιου, η υποπαράγραφος ΙΓ.12 με τίτλο «Ρυθμίσεις για το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού, Αρχιτέκτονος και Τοπογράφου», αντικαθιστά το νόμο 4663 του 1930 που όριζε τον τρόπο άσκησης του επαγγέλματος. 

Ο μνημονιακός αυτός νόμος που μπαίνει σε εφαρμογή από 1.1.2015 εφόσον δεν ανακληθεί θέτει σε άμεσο κίνδυνο κατάργησης τα διεθνώς κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα των αρχιτεκτόνων όπως και όλων των κλάδων των μηχανικών, τα οποία θα επανακαθοριστούν κατά το δοκούν της συγκυβέρνησης και των επιχειρηματικών συμφερόντων της αγοράς που υπηρετεί με μια, υποτίθεται, σειρά προεδρικών διαταγμάτων τα οποία θα συντάσονται με ευθύνη του εκάστοτε υπουργού.

Τόσο η απερχόμενη συνδιοίκηση του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ (ΔΚΜ-ΠΑΣΚ-ΕΛΕΜ) όσο και η αντίστοιχη συνδιοίκηση στο ΤΕΕ  (Σπίρτζης, Σεραφίδης, Μοροπούλου, Ακριτίδης, Μήλης) ανέλαβαν από την αρχή να προταγωνιστήσουν τόσο στην επιχειρούμενη από τη συγκυβέρνηση αναδιάταξη των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών όσο και στο νέο ρόλο για τον οποίο τους προόριζε η καθολική ρευστοποίηση των δικαιωμάτων.

Το ΤΕΕ με τη μετατροπή του σε φορέα πιστοποίησης ατομικών ικανοτήτων των αποφοίτων και τον ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ σε φορέα νομιμοποίησης της νέας (χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα) κατάστασης για τους αρχιτέκτονες αλλά με τη συμμετοχή των στελεχών των κυρίαρχων παρατάξεων σε μια σειρά γνωμοδοτικές, νομοπαρασκευαστικές και άλλες επιτροπές που θα συνδιαμόρφωναν το νέο επιδιωκόμενο προφίλ του επαγγέλματος προς όφελος των ελάχιστων διασωθέντων από την κρίση η οποία έχει διαλύσει το επάγγελμα για την πλειοψηφία των συναδέλφων. 

Από την πλευρά μας είχαμε  από νωρίς προειδοποιήσει  για τις δραματικές επιπτώσεις του νόμου 4254/2014 και προσπαθήσαμε με όσες δυνάμεις διαθέταμε τόσο στον ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ όσο και στο ΤΕΕ να πείσουμε για την ανάγκη συγκρότησης συνολικής αντίστασης στα σχέδια της μνημονιακής συγκυβέρνησης για τους μηχανικούς με τη δημιουργία ενός δυναμικού κινήματος αποτροπής εφαρμογής και απαίτησης ανάκλησης της υποπαραγράφου ΙΓ.12 «Ρυθμίσεις για το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού, Αρχιτέκτονος και Τοπογράφου» όπως και ολόκληρου του νόμου 4254/2014

Οι δυσμενείς συσχετισμοί, με τις φιλομνημονιακές διοικήσεις των φορέων να καταγγέλουν στα λόγια αλλά να νομιμοποιούν το νόμο στην πράξη συμμετέχοντας στις διάφορες νομοπαρασκευαστικές και γνωμοδοτικές επιτροπές ενώ παράλληλα καταψήφιζαν κάθε αγωνιστικό πλαίσιο διεκδίκησης και με την μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων από την άλλη χωρίς καμία ενημέρωση και σε επαγγελματική απόγνωση δεν επέτρεψε καμία ουσιαστική αντίσταση στην επερχόμενη ισοπέδωση.

Ίσως οι εκλογές του Δεκέμβρη στο Σύλλογο Αρχιτεκτόνων ταράξουν τα νερά της παραίτησης και της απογοήτευσης, ίσως οι συνάδελφοι ενεργοποιούμενοι αποτινάξουν το ζυγό της μνημονιακής διοίκησης του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ, ίσως το 2015 ένας άλλος συσχετισμός θα επιτρέψει να προστατευθούν τα δικαιώματα των πολλών και μαζί τους η κοινωνία που τα έχει ανάγκη. 

Παραθέτουμε στη συνέχεια την εισήγηση που καταθέσαμε από κοινού με συναδέλφους καθώς και το σχέδιο απόφασης που υποβάλλαμε από κοινού με άλλες παρατάξεις στην Αντιπροσωπεία του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ στις 5 ιουλίου 2014 και το οποίο δυστυχώς δεν συγκέντρωσε την αναγκαία πλειοψηφία (όπως και το σχέδιο της συνδιοίκησης του συλλόγου εξάλλου)


ΕΙΣΗΓΗΣΗ

για το 1Ο θέμα της Αντιπροσωπείας του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ στις 5 Ιουλίου2014:

«ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ»


ΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ

Με την ψήφιση του Νόμου 4254/2014 επιχειρείται εξομοίωση μεταξύ ΑΕΙ και  ΑΤΕΙ που είναι αντίθετη τόσο με το Σύνταγμα όσο και με την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Πρόσθετα, η επιχειρούμενη εξομοίωση δεν επιβάλλεται από επιταγή του ευρωπαϊκού δικαίου και δεν υπάρχει ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία θα πρέπει να ενσωματωθεί στο εθνικό μας δίκαιο.

Α. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΜΕΝΗ ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ ΑΕΙ ΑΤΕΙ

Σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματος, όπως έχει ερμηνευθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, αν και η ανώτατη εκπαίδευση και η ανώτερη επαγγελματική εκπαίδευση ανήκουν στην ίδια τρίτη βαθμίδα, διακρίνονται σαφώς μεταξύ τους ως προς την αποστολή και την οργάνωση.
Βασική αποστολή των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) είναι η καλλιέργεια της επιστήμης, που αναλύεται σε έρευνα και διδασκαλία ενώ αντιθέτως, η επαγγελματική εκπαίδευση που χορηγείται από σχολές ανώτερης βαθμίδας αποσκοπεί στη μετάδοση ειδικών γνώσεων και εμπειριών καταλλήλων για την άσκηση ορισμένου επαγγέλματος και αντιστοίχως στη δημιουργία στελεχών απαραίτητων για τη λειτουργία της σύγχρονης οικονομίας.
Ο διαχωρισμός αυτός των Α.Ε.Ι. από τις σχολές ανώτερης βαθμίδας, που παρέχουν επαγγελματική ή άλλη ειδική εκπαίδευση, δεν μπορεί ούτε να ματαιωθεί αμέσως από τον κοινό νομοθέτη, με την εξίσωση αυτών, ούτε να καταστρατηγηθεί, με την παράταση του χρόνου σπουδών πέραν της συνταγματικώς οριζόμενης τριετίας για τα ΤΕΙ.
Δεν μπορεί επίσης να επιχειρείται ταυτόχρονη αλλοίωση του προγράμματος σπουδών των ΤΕΙ, ώστε να μην παρέχεται σε αυτά η επιτασσόμενη από το


Σύνταγμα επαγγελματική ή άλλη ειδική εκπαίδευση, αλλά εκπαίδευση προσομοιάζουσα προς την παρεχόμενη από τα Α.Ε.Ι
Η σύμφωνα με τα παραπάνω επιβαλλόμενη από το Σύνταγμα ποιοτική διαφοροποίηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης μεταξύ των αποφοίτων ΑΕΙ και σχολών ανώτερης βαθμίδας και η πρόβλεψη για την έκδοση νόμου περί καθορισμού των επαγγελματικών δικαιωμάτων μόνο για τους αποφοίτους των ΤΕΙ έχει ως συνέπεια το ότι, όταν κατά την κείμενη νομοθεσία για την άσκηση ορισμένου επαγγέλματος απαιτείται  ως τυπικό προσόν η κατοχή πτυχίου ΑΕΙ οι κάτοχοι του πτυχίου αυτού δραστηριοποιούνται, σε όλο το εύρος του αντίστοιχου επαγγέλματος διεξάγοντας όλες τις δυνατές επαγγελματικές πράξεις.
Μετά την κατάργηση των ΚΑΤΕΕ ιδρύθηκαν τα ΤΕΙ ως σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τα οποία διακρίνονται σαφώς ως προς το ρόλο και την κατεύθυνση των ίδιων και των αποφοίτων τους και ως προς το περιεχόμενο και τους τίτλους σπουδών από εκείνους των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Στους πτυχιούχους ΤΕΙ αναγνωρίζονται επαγγελματικά δικαιώματα, που καθορίζονται με Προεδρικά Διατάγματα, τα οποία εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού.
Ο προβλεπόμενος στο άρθρο 16 παρ. 7 του Συντάγματος νόμος δεν μπορεί να ορίσει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων σχολών ανώτερης βαθμίδας κατά πλήρη εξομοίωση με τα αντίστοιχα δικαιώματα των αποφοίτων ΑΕΙ που δραστηριοποιούνται στον ίδιο επαγγελματικό τομέα διότι η εξομοίωση αυτή θα αναιρούσε την παραπάνω ποιοτική διάκριση μεταξύ ανώτατης και ανώτερης εκπαίδευσης και θα καθιστούσε τα χορηγούμενα πτυχία ουσιαστικώς ισότιμα, ως αναγκαίους τίτλους για την άσκηση ορισμένου επαγγέλματος.
Η έκδοση των νόμων 3549/2007 (Α΄ 69) και 3794/2009 δεν επιφέρει από μόνη της εξομοίωση των αποφοίτων ΑΕΙ και ΤΕΙ επειδή δεν έχει εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα, που απαιτείται για τις προϋποθέσεις άσκησης επαγγελματικών δικαιωμάτων, ενώ επαναλαμβάνεται η υποχρέωση


έκδοσης σχετικών προεδρικών διαταγμάτων για τη ρύθμιση ζητημάτων που αφορούν την επαγγελματική κατοχύρωση των πτυχιούχων ήδη υφισταμένων τμημάτων ΤΕΙ, για τους οποίους δεν έχουν εκδοθεί σχετικά διατάγματα δυνάμει του άρθρου 25 παρ. 2 (γ) του ν. 1404/1983.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Με την ψήφιση του Νόμου 4093 «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής  2013 - 2016 - Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016» καταργήθηκε η παράγραφος 5 του άρθρου 54 του ΠΔ 38/2010, με το απαράδεκτο αποτέλεσμα να συνεχίζουν οι αρμοδιότητες οι σχετικές με την απονομή των επαγγελματικών δικαιωμάτων και των ακαδημαϊκών ισοτιμιών να δίνονται από το Υπουργείο Παιδείας και ΟΧΙ από το ΤΕΕ, χωρίς να σημαίνει ότι ο ρόλος του ΤΕΕ στη διαδικασία αυτή αποτελεί εξασφάλιση για τα δικαιώματά μας.

Επίσης μετά την ψήφιση του Νόμου 4093|2012 και την πρόσφατη τροποποίησή του με τον Νόμο 4111|2013, επεκτείνεται επίσης κατ απαράδεκτο τρόπο η αναγνώριση των Ευρωπαϊκών Πτυχίων, που δίδονται μετά από φοίτηση σε Ελληνικά Κολλέγια, που συνεργάζονται με Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια.

Με αυτούς τους Νόμους τροποποιείται το Π.Δ. 38|2010 και έτσι όλα τα Πανεπιστημιακά Πτυχία που εκδίδονται από Πανεπιστήμια χωρών της Ε.Ε. είναι πλέον επαγγελματικώς ισοδύναμα με εκείνα που δίδονται από Ελληνικά πανεπιστήμια ή ΤΕΙ. Δηλαδή κατ επιταγή του Μνημονίου οι κάτοχοι αυτών θα έχουν τα ίδια εργασιακά δικαιώματα με τους κατόχους ελληνικών πτυχίων.
Σε συνέχεια των παραπάνω καθίσταται προφανές ότι η επιβαλλόμενη από το Ευρωπαϊκό και Διεθνές ΜΝΗΜΟΝΙΟ απελευθέρωση του επαγγέλματος και επομένως η απογύμνωση του από κάθε επιστημονική προσέγγιση είναι απαράδεκτη και η απαίτηση για σπουδές 2 ταχυτήτων (3ετεις -5 ετεις η καλύτερα Βορράς - Νότος) οδηγεί στην άγρια εκμετάλλευση και εξαθλίωση των νέων συναδέλφων Μηχανικών.

Οι επιστημονικές και επαγγελματικές επιδιώξεις του ΤΕΕ και των επιστημονικών συλλόγων των μηχανικών πρέπει να στοχεύουν στην απόλυτη
προστασία και κατοχύρωση του επαγγέλματος του Μηχανικού. Δεδομένου μάλιστα ότι το επάγγελμα του Αρχιτέκτονα είναι ήδη προ πολλών ετών το μοναδικό κατοχυρωμένο διεθνώς.
Η Πανεπιστημιακή εκπαίδευση του Μηχανικού πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από οργανωμένα ιδρύματα που χρηματοδοτούνται από το κράτος και μόνον. Και τούτο σημαίνει ότι το ΤΕΕ πρέπει να επιδιώξει την δέσμευση του κράτους ώστε να εκπαιδεύει τους Μηχανικούς τόσο κατά την περίοδο της βασικής τους εκπαίδευσης όσο και κατά την διάρκεια της επαγγελματικής τους πορείας.
Πρέπει το ΤΕΕ να επιδιώξει την ανατροπή της συνθήκης της Μπολόνια, η οποία οδηγεί σε καινούριες κατευθύνσεις μιας στυγνής Καπιταλιστικής Κοινωνίας και στην εκπαίδευση Μηχανικών δυο ταχυτήτων και να αναλάβει μια Διεθνή Πρωτοβουλία για την τροποποίηση της Συνθήκης GATT, προκειμένου να ανατρέψει την απελευθέρωση των Δημοσίων Συμβάσεων και Έργων (άρθρο 6.5.2).

Γίνεται επομένως άμεσα επιτακτική η ανάγκη για την  ανατροπή  και αναδιάταξη του επιστημονικού και επομένως επαγγελματικού δυναμικού στα πλαίσια του αντίστοιχου ρόλου που επιβάλλεται να  έχει η σημερινή αποστεωμένη επαγγελματικά και επιστημονικά πραγματικότητα για τη διεθνή κοινότητα των Μηχανικών. Είναι άμεσα αναγκαία η σύνταξη διεθνούς χάρτας για τη κατοχύρωση του 5 έτους κύκλου σπουδών σε απόλυτη συσχέτιση με τη κατάργηση της επιβληθείσας απελευθέρωσης και κατοχύρωσης της άδειας άσκησης του επαγγέλματος του Μηχανικού ως ελάχιστη κατοχύρωση του δημόσιου συμφέροντος ,της προάσπισης της κοινωνίας και της προστασίας του περιβάλλοντος.

Β. Ως προς το ρόλο του ΤΕΕ

Το Τ.Ε.Ε είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με μέλη τους διπλωματούχους του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, των πολυτεχνικών σχολών της χώρας και των ισοτίμων σχολών του εξωτερικού μετά τη λήψη της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Ως φορέας οργάνωσης του επαγγέλµατος του µηχανικού και ως τεχνικός σύµβουλος της  Πολιτείας, έχουν ανατεθεί στο ΤΕΕ ορισµένες δηµοσίου δικαίου υποχρεώσεις, µεταξύ άλλων,  η  τήρηση  µητρώου  των  µελών  του,  ο  έλεγχος  επάρκειας  των

µηχανικών, η διαρκής επιµόρφωσής τους και η άσκηση του πειθαρχικού ελέγχου. Πρόσθετα, ο νόμος, για να περιβάλει τους διπλωματούχους μηχανικούς με τις εγγυήσεις που είναι αναγκαίες για την άσκηση του επαγγέλματός τους θεσμοθέτησε το Τ.Ε.Ε στο οποίο μετέχουν ως μέλη υποχρεωτικώς όλοι οι διπλωματούχοι μηχανικοί σε νομικό  πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Η θεσμοθέτηση της επαγγελματικής οργάνωσης των μηχανικών σε Ν.Π.Δ.Δ. -λαμβάνοντας υπόψη ότι ασκεί και δημόσια εξουσία  δηλαδή έχει διφυή χαρακτήρα -και η υποχρεωτική σε αυτό συμμετοχή δεν είναι ασύμβατες προς το Σύνταγμα, καθώς συνοδεύονται από ορισμένες εγγυήσεις, αναφερόμενες κυρίως στην εκλογή της διοίκησης του νομικού προσώπου από τα μέλη του και στη φύση και το εύρος των καθοριζομένων από τον νόμο αρμοδιοτήτων του, στις οποίες δεν μπορεί να μην συμπεριλαμβάνεται η προστασία των επαγγελματικών συμφερόντων των μηχανικών, ορισμένα εκ των οποίων, καθίστανται δημοσίου συμφέροντος εξαιτίας της φύσης του επαγγέλματος.

Το γεγονός άλλωστε ότι το Τ.Ε.Ε είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου αποτελεί τη θεσμική εγγύηση για την άσκηση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων που του παρέχει η Ελληνική Πολιτεία στο πλαίσιο της άσκησης δημόσιας διοίκησης.

Μπαρδάκης Κώστας 
Πάνου Γιάννης  
Σελιανίτη Ευδοκία  
Φιντικάκης Νίκος 
Χαλικιάς Αλέκος

ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΣΤΗΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ ΣΤΙΣ 5/7/2014

ΘΕΜΑ 1ο: ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Τον περασμένο Απρίλιο, ψηφίστηκε στη Βουλή ο νόμος 4254/2014 με τίτλο «Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο εφαρμογής του ν.4046/2012 και άλλες διατάξεις». 

Στο πλαίσιο αυτού του πολυνομοσχέδιου, η υποπαράγραφος ΙΓ.12 με τίτλο «Ρυθμίσεις για το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού, Αρχιτέκτονος και Τοπογράφου», αντικαθιστά το νόμο 4663 του 1930 που όριζε τον τρόπο άσκησης του επαγγέλματος. Με αυτή, αλλάζει εκ βάθρων το ποιος μπορεί να ασκεί το επάγγελμα του μηχανικού και αναιρούνται τα επαγγελματικά δικαιώματα που κατοχυρώνονται στο πτυχίο καθώς θα καθορίζονται από μελλοντικά Προεδρικά Διατάγματα, τα οποία θα εισηγείται σχετική Επιτροπή μετά από γνωμοδοτήσεις του Τεχνικού Επιμελητηρίου.

Θεωρούμε ότι η εξέλιξη αυτή ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, καθώς ισοπεδώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων των μηχανικών/τεχνικών όλων των ειδικοτήτων προς τα κάτω και προετοιμάζει ένα νέο τοπίο συνεχών εξετάσεων και πιστοποιήσεων για την απόκτηση κατακερματισμένων επιμέρους δικαιωμάτων. Στο τοπίο αυτό το ΤΕΕ φιλοδοξεί να αναδειχθεί σε ρυθμιστή της πιστοποίησης ενάντια στα συμφέροντα της πλειοψηφίας των μελών του. Η αντίθεσή μας στο νέο νόμο είναι αδιαπραγμάτευτη και απαιτούμε την απόσυρσή του.

Αυτό που προτείνουμε δεν είναι η υπεράσπιση ενός παλιού μοντέλου που καταρρέει και πολιτικά και κοινωνικοοικονομικά, είναι μια βαθιά πρόταση αλλαγής, η οποία βασίζεται σε μια σύγχρονη χάρτα αναγκών και δικαιωμάτων, αλλά και νέων δυνατοτήτων που δίνει η νέα εποχή.
Αν δεν το κάνουμε τώρα θα οδηγηθούμε σε ένα σύγχρονο κοινωνικό μεσαίωνα, ο οποίος θα οδηγήσει σε πλήρη διάλυση και ανασφάλεια, με σοβαρότατες επιπτώσεις σε φυσικό και δομημένο περιβάλλον.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
     Όχι στην απόσπαση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία, να μην γίνουν τα πτυχία μας απλά ο προθάλαμος ενός συστήματος διαρκούς και επί πληρωμή πιστοποίησης και εξέτασης κατακερματισμένων δεξιοτήτων. Όχι στον περεταίρω κατακερματισμό σε επίπεδα επαγγελματικών δραστηριοτήτων, καμία σκέψη για διαχωρισμό των μηχανικών σε «junior» και «senior», για θεσμοθέτηση «δόκιμων» ή «ασκούμενων» μηχανικών. Όχι στην πρακτική άσκηση. Απόσυρση της υποπαραγράφου ΙΓ.12 του ν.4254/2014 για τη ρύθμιση του επαγγέλματος του πολιτικού μηχανικού, του αρχιτέκτονα και του τοπογράφου, ολόκληρου του πολυνομοσχέδιου και κάθε νόμου που υποβαθμίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα.
     Όχι στην Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εξισώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων προς τα κάτω, κατάργηση του σχετικού ΠΔ που την ενσωματώνει στην εθνική νομοθεσία. Όχι στο Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων, στη διακήρυξη της Μπολόνια και στον «Κοινό Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης».
     Υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα των εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων συναδέλφων ενάντια στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και την αγορά των «επαγγελματικών προσόντων».
     Να θεσμοθετηθούν ξανά οι ελάχιστες αμοιβές ανά εργασία και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας για τους μισθωτούς και τους μισθωτούς με ΔΠΥ. Πλήρη και σταθερή εργασία για όλους.
     Μία σχολή ανά γνωστικό αντικείμενο, όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα στο πτυχίο. Επαγγελματικά δικαιώματα που καλύπτουν πλήρως και τεκμηριωμένα το γνωστικό αντικείμενο των σπουδών με μείωση των επικαλύψεων στο πλαίσιο ενός επιστημονικού και συναδελφικού σε όλα τα πεδία διαλόγου μεταξύ των ειδικοτήτων. Ενιαίους πενταετείς κύκλους σπουδών για όλους τους μηχανικούς.
     Κατοχύρωση της δυνατότητας δημόσιας και δωρεάν επανεκπαίδευσης των μηχανικών, με άδειες μετ’ αποδοχών και ελεύθερη πρόσβαση σε προγράμματα επιμόρφωσης.
     Επιδιώκουμε το συντονισμό της διεθνούς κοινότητας των εργαζομένων αρχιτεκτόνων και τη σύνταξη μιας διεθνούς χάρτας επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων για την κατοχύρωση του ενιαίου 5ετους κύκλου σπουδών, με στόχο την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος και του δημόσιου συμφέροντος για την προστασία της κοινωνίας.


Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων (ΑΚΕΑ)
Νέο Κίνημα Αρχιτεκτόνων
Συσπείρωση Αριστερών Αρχιτεκτόνων