Επίθεση των ΜΑΤ και ξύλο σε συνταξιούχους μηχανικούς

Ως Συσπείρωση Αριστερών Αρχιτεκτόνων καταγγέλλουμε την θρασύδειλη επίθεση των δυνάμεων των ΜΑΤ σε συνταξιούχους Μηχανικούς που ανταποκρινόμενοι σε κάλεσμα των σωματείων τους, είχαν συγκεντρωθεί έξω από τα γραφεία του ΕΦΚΑ (Ιπποκράτους 19 & Ακαδημίας), για να αποτρέψουν τη διαδικασία δημοπράτησης του ιστορικού κτιρίου των Μηχανικών του πρώην ΤΣΜΕΔΕ στην Κολοκοτρώνη 4, και να εκφράσουν συλλογικά για μια ακόμη φορά την εναντίωσή τους απέναντι σε οποιαδήποτε σχέδια παραχώρησης του ακινήτου σε ιδιώτες και την ενδεχόμενη μετατροπή του σε ξενοδοχείο.

Τα δυο σωματεία των συνταξιούχων Μηχανικών, ΕΣΤΑΜΕΔΕ και ΠΕΤΟΜ-ΤΕΕ έχουν επανειλημμένως εκφράσει τη πλήρη αντίθεσή τους στην προσπάθεια μακρόχρονης μίσθωσης, του κτιρίου των Μηχανικών που στέγαζε επί δεκαετίες τις υπηρεσίες του ΤΣΜΕΔΕ στην οδό Κολοκοτρώνη 4 και συνεχίζει να στεγάζει ακόμα τις οργανώσεις συνταξιούχων Μηχανικών.

Η διοίκηση του ΕΦΚΑ αντί να ξεπουλάει στο τουριστικό κεφάλαιο την ακίνητη περιουσία του φορέα, ας φροντίσει να διασφαλιστεί ο κοινωφελής χαρακτήρας του κτιρίου και να επανέλθει στην αρχική του χρήση.

Η Συσπείρωση Αριστερών Αρχιτεκτόνων συντάσσεται με το πάγιο αίτημα των συνταξιούχων συναδέλφων μας, να αξιοποιηθεί το κτίριο της Κολοκοτρώνη για τις ανάγκες των μηχανικών και παράλληλα να μπορεί να εξυπηρετεί ευρύτερες κοινωνικές, συνδικαλιστικές, πολιτιστικές και επιστημονικές ανάγκες. 

Επισημαίνουμε πως τόσο ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ με ανακοίνωσή του τον Ιούλιο του 2024 (ΑΠ 69479 / 12/07/2024), όσο και το Τμήμα Αττικής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων με διαδοχικές αποφάσεις ήδη από τον Απρίλιο του 2023 (ΑΠ 4037/25.04.2023) και προσφάτως στις αρχές Μαΐου (ΑΠ 4627/06.05.2025), έχουν δηλώσει επίσημα την αντίθεσή τους στην παραχώρηση του κτιρίου των Μηχανικών σε ιδιώτες και έχουν καλέσει τους αρμόδιους φορείς να δρομολογήσουν συγκεκριμένη, πλήρους λειτουργίας κοινωνική χρήση που να καλύπτει και τις ανάγκες των συνταξιούχων μηχανικών όπως αυτές διατυπώνονται και μέσα από τις εκκλήσεις των σωματείων τους. 

Η ευθύνη για το σημερινό αποτρόπαιο περιστατικό αστυνομικής βίας, δεν βαραίνει μόνο την διοίκηση του ΕΦΚΑ, αλλά και την Κυβέρνηση με το αρμόδιο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να δείχνει την «προτίμησή» του στην καταστολή όλων εκείνων που σήκωναν τα βάρη της καταβολής υπέρογκων εισφορών ασφάλισης επί δεκάδες χρόνια και χάρη των οποίων λειτουργούσαν και συντηρούνταν κτίρια που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο στόχαστρο ξενοδοχειακών και άλλων συναφών επιχειρηματικών συμφερόντων.

Εκκένωση και βανδαλισμός του Μηχανουργείου στο Πολυτεχνείο - ενημέρωση από το Παρατηρητήριο Πρυτανείας του ΕΜΠ

Σάββατο 24/05 από τα ξημερώματα ο πρύτανης του ΕΜΠ Ι. Χατζηγεωργίου και το συνεργείο του γνωστού εργολάβου Χρηματόπουλου που έχει αναλάβει με απευθείας αναθέσεις όλα τα αδειάσματα των κατειλημμένων χώρων στο Κάτω Πολυτεχνείο, μπήκαν στο χώρο των καμαρινιών του Μηχανουργείου και ξεκίνησαν να καταστρέφουν και να φορτώνουν τα πράγματα σε φορτηγά και στο κτίριο Γκίνη.

Με εντολή του πρύτανη αποκλείστηκε η είσοδος σε ολόκληρο το συγκρότημα (όπως συμβαίνει κάθε ΣΚ) ενώ ο Χρηματόπουλος κάλεσε για συνοδεία την ΕΛ.ΑΣ. προκειμένου να αποχωρήσει από το Πολυτεχνείο, επικαλούμενος ότι νιώθει απειλή με την παρουσία ατόμων απ' έξω. Το ΕΜΠ συνεχίζει τις γνωστές μαφιόζικες πρακτικές εκκενώσεων χώρων με τελεσίγραφα και συνεργεία που μπαίνουν στα κρυφά, σε ένα χώρο που για πάνω από 23 χρόνια έχει αποτελέσει αυτοοργανωμένο χώρο εκπόνησης διπλωματικών και παραγωγής αντικουλτούρας.

Η κατάσταση στην οποία αφέθηκε το Μηχανουργείο μετά την έφοδο του πρύτανη Ι. Χατζηγεωργίου και του συνεργείου του εργολάβου Χρηματόπουλου.

https://www.instagram.com/p/DJ9NTwKNu38/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA%3D%3D

https://www.instagram.com/p/DKCjVg_ty7w/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA%3D%3D

Αποχαιρετώντας τη Νατάσα...

Με ανείπωτη θλίψη αποχαιρετούμε τη συντρόφισσα μας Αρχιτεκτόνισσα Μηχανικό Νατάσα Αγγελοπούλου. 

Η Νατάσα αποφοίτησε από το ΕΜΠ, απασχολήθηκε στο ΟΣΚ από το 1986 έως το 1991 και στη συνέχεια απασχολήθηκε ως Νηπιαγωγός μέχρι τη συνταξιοδότηση της. 

Πάντα δραστήρια πολιτικά και κοινωνικά, συμμετείχε αδιάλειπτα σε κοινωνικές και συνδικαλιστικές συσπειρώσεις στην εκπαίδευση, στην πόλη της το Χαλάνδρι, στους Μηχανικούς. Η αναγνώριση της από τους συμπολίτες και τους συναδέλφους της την οδήγησε στην εκπροσώπηση τόσο στο ΔΣ του Συλλόγου της, όσο και στο Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου. 

Η Νατάσα σταθερά αποτελούσε φωτεινό παράδειγμα ανιδιοτέλειας, αλληλεγγύης και αφοσίωσης στους διαρκείς αγώνες για έναν καλύτερο κόσμο. 

Θα την αποχαιρετήσουμε τη Δευτέρα 26/5 στις 4μμ στο Νεκροταφείο Χαλανδρίου. 

Καλό ταξίδι συντρόφισσα. 

Τάκη, Αλέξη, Καλλιρρόη δεν υπάρχουν λόγια…

Η Σχολή Αρχιτεκτόνων στην προκρούστεια κλίνη της «κανονικότητας»

 του Τάση Παπαϊωάννου, Αρχιτέκτονα-ομότιμου καθηγητή Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

Αφιερώνεται στους μεταπτυχιακούς φοιτητές και υποψήφιους διδάκτορες της σχολής.

Το Πολυτεχνείο, δυστυχώς, ολοένα και περισσότερο μετατρέπεται σ’ ένα κλουβί. Εναν περιχαρακωμένο περίκλειστο χώρο που ελέγχεται πλέον (και) από κάμερες, όπως κάθε εμπορικό κατάστημα. Ελεγχος, όχι μόνον των φοιτητών/τριών και των ατόμων που το επισκέπτονται, αλλά κάτι ακόμη χειρότερο: έλεγχος της ίδιας της επιστημονικής γνώσης!

Η Σχολή Αρχιτεκτόνων δεν μπορεί να μπει στην προκρούστεια κλίνη καμιάς κανονικότητας, καμιάς απαγόρευσης που βάζει όρια στις ακαδημαϊκές ελευθερίες, κανενός δόγματος «νόμου και τάξης» που φέρνει δυστυχώς στον νου άλλες, σκοτεινές εποχές. «Φυλακίζοντας» την ακαδημαϊκή κοινότητα, επιβάλλοντας ωράριο λειτουργίας ως άλλο σουπερμάρκετ, κλειστό τα ΣΚ, ουσιαστικά την ευνουχίζεις και την ακυρώνεις. Αφαιρείς απ’ αυτήν ό,τι προσδίδει νόημα στην αρχιτεκτονική, ό,τι τροφοδοτεί την επιστήμη και την τέχνη μας με το αναγκαίο υλικό για να υπάρξει. Η ώσμωση με την κοινωνία, η αλληλεπίδραση με το γίγνεσθαι της πόλης, ήταν αυτό που χαρακτήριζε ιστορικά τη σχολή μας μέσα στα χρόνια.

Τα αυτοαναιρούμενα επιχειρήματα που επικαλέστηκε ο πρύτανης για να δικαιολογήσει την πρωτοφανή απαγόρευση της εκδήλωσης και το lock οut της Σχολής Αρχιτεκτόνων τo απόγευμα της προηγούμενης Παρασκευής, επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο τη δυσανεξία και την απέχθεια που τον διακρίνουν απέναντι σε κάθε αντίθετη άποψη απ’ αυτήν που ο ίδιος θεωρεί σωστή. Αλλά αυτό το γεγονός και μόνο αποδεικνύει την κατάργηση της έννοιας του πανεπιστημιακού ασύλου, της ακηδεμόνευτης διδασκαλίας και της ελευθερίας της έκφρασης στο ΕΜΠ, όπως το Σύνταγμα της χώρας ορίζει. Ποιος του έδωσε αυτό το δικαίωμα;

Η απαγόρευση όμως έχει και μία άλλη σοβαρή πτυχή! Είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που πρύτανης απαγορεύει σε συναδέλφους του πανεπιστημιακούς καθηγητές να συμμετάσχουν σε μια συζήτηση που διοργανώνεται, όχι από κάποια «αταυτοποίητα» άτομα, όπως ισχυρίστηκε, αλλά από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές/φοιτήτριες και υποψήφιους διδάκτορες της Σχολής Αρχιτεκτόνων, γεγονός που γνώριζε πολύ καλά, όπως και ο ίδιος, εμμέσως πλην σαφώς, παραδέχεται στην επιστολή που απέστειλε στην «Εφ.Συν.». Η προσβολή απέναντι στους ομιλητές που προσκλήθηκαν από τους διοργανωτές και εμού προσωπικά ήταν πολύ μεγάλη και θα περίμενε κανείς μια επανόρθωση από την πλευρά του, για το αντιδημοκρατικό, αντιδεοντολογικό και αντισυναδελφικό ολίσθημά του.

Οι προσπάθειες επανοικειοποίησης των χώρων της Σχολής Αρχιτεκτόνων από φοιτητές και φοιτήτριες, απέναντι στην απονέκρωση που ο ίδιος έχει επιβάλει, ελπίζω να συνεχιστούν και στο μέλλον. Είναι ο μόνος τρόπος η σχολή μου να συνεχίσει να διατηρεί τη φυσιογνωμία και την ταυτότητά της, να συνεχίσει να παραμένει ζωντανό κύτταρο εκπαίδευσης και πολιτισμού. Οπως διδάσκουμε στη Σχολή, η έννοια της «επανοικειοποίησης» έχει απολύτως θετική (και όχι αρνητική) σημασία! Και σημαίνει: οικειοποιούμαι ξανά έναν χώρο που κατέστη ανοίκειος και αβίωτος. Αυτό αποτελεί την πιο βαθιά και ουσιώδη συνθήκη ύπαρξης της αρχιτεκτονικής και ο αυτονόητος αγώνας των νεαρών συναδέλφων-παλαιών φοιτητών μας, να μετατρέψουν ξανά σε «ΣΠΙΤΙ» τους τη σχολή τους, αυτό αναδεικνύει. Είναι η καλύτερη απόδειξη ότι οι αρχιτεκτονικές σπουδές στο ΕΜΠ είναι υψηλοτάτου επιπέδου, όχι μόνο σε τεχνολογικό, αλλά πρωτίστως σε κοινωνικό επίπεδο!

Οι διαχρονικοί αγώνες των φοιτητριών και των φοιτητών αυτό πιστοποιούν, πως τίποτε, μα τίποτε δεν έχει κριθεί κι ας πανηγυρίζουν τα συστημικά ΜΜΕ. Πάντα μέσα από την γκρίζα πραγματικότητα και τη σκοτεινιά ξεπηδά, εκεί που κανείς δεν το περιμένει, μια λαμπερή φλόγα που κατακαίει όλα τα φανταχτερά σκηνικά των καταπιεστικών καθεστώτων. Πάντα οι κοινωνικοί αγώνες θα χαρακτηρίζουν τη νέα γενιά που θα παλεύει εσαεί, για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο. Να κάνει το σημερινό όνειρο αυριανή πραγματικότητα!

Η Σχολή Αρχιτεκτόνων στην προκρούστεια κλίνη της «κανονικότητας»

του Κώστα Μανωλίδη, καθηγητή του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Είσαι αρχιτέκτονας στο Πανεπιστήμιο και διδάσκεις σε νέα παιδιά τη σημασία του βιωμένου χώρου, την αξία της κατοικίας και της πόλης. Διδάσκεις τις πρακτικές παραμέτρους αλλά και την υπαρξιακή αποστολή της αρχιτεκτονικής. Πιστεύεις ότι υπηρετείς μια τέχνη της χειραφέτησης, κι όχι της σύνθλιψης. Ότι «η αρχιτεκτονική μάς κάνει να κατανοούμε και να θυμόμαστε ποιοι είμαστε» όπως έγραφε ο Juhani Pallasmaa.

Και όμως, λίγο παρακάτω από την χώρα μας, συντελείται η απόλυτη ακύρωση, το αναποδογύρισμα όσων διδάσκεις. Το γκρέμισμα, η ισοπέδωση, η εκθεμελίωση. Βλέπεις την κυνικά προγραμματισμένη απογύμνωση ενός λαού από ότι του επιτρέπει να επιβιώνει με στοιχειώδη αξιοπρέπεια, από ότι δημιουργεί το υπόβαθρο της κοινής του μνήμης και ταυτότητας. Βλέπεις τη συνειδητή καταστροφή της αρχιτεκτονικής, για να εξαθλιωθούν, να πεθάνουν από τις κακουχίες, ή να φύγουν για πάντα οι κάτοικοί της. Μέχρι τώρα η καταστροφή έχει υπολογιστεί σε έξι φορές το μέγεθος της Χιροσίμας. Ο ΟΗΕ δήλωσε ότι με εργασία 100 φορτηγών καθημερινά, θα χρειαστούν 15 χρόνια μόνο για την απομάκρυνση των χαλασμάτων. 

Στην Γάζα, όλα όσα διδάσκουμε γίνονται κουρέλια. Κι αυτό θα πρέπει να μας συντρίβει, να μας θυμώνει, να καίει την συνείδησή μας. Εκτός κι αν από τις πολλές πυρίμαχες επικαλύψεις αυτή έχει πάψει πλέον να αισθάνεται…

https://www.facebook.com/profile.php?id=100037728665670

Αντίο στον Αλέκο Κυρούση

 

Για την εκδήλωση στο ΕΜΠ σχετικά με την ελευθερία έκφρασης στα πανεπιστήμια

Κι όμως... η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε κόντρα στις προσπάθειες και τις απειλές για το αντίθετο. Η επιμονή και η μαχητικότητα των διοργανωτών και όσων παραβρέθηκαν έδωσαν μια απάντηση στον αυταρχισμό της Πρυτανείας καταργώντας στην πράξη τις απαγορεύσεις. 

Πρωτοβουλία ΜΠΤΧ & ΥΔ Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ! Ημέρα Δράσης για την Ελευθερία της Έκφρασης στα Πανεπιστήμια

Παρασκευή 9 Μάη 2025, ώρα έναρξης 14.00
στο Κάτω Πολυτεχνείο

14.00 - Εκδήλωση Συζήτηση:
Πολυτεχνείο Ελεύθερο και ανοιχτό στην Κοινωνία ή μαγαζί συμφερόντων;

Συμμετέχουν:
Μαρία Μάρκου (Ομότιμη Καθηγήτρια ΕΜΠ)
Τάσης Παπαϊωάννου (Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ)
Κώστας Βουρεκάς (Πρόεδρος ΣΑΔΑΣ Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Αττικής)
Θανάσης Μουτσόπουλος (Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΜΠ)
προπτυχιακοί- μεταπτυχιακές - και υποψήφιοι διδάκτορες.

17.00 Συλλογική Κουζίνα
* Έκθεση πολιτικού υλικού
* Χαριστικό και ανταλλακτικό bazaar ρούχων & βιβλίων
* Αυτοοργανωμένο τουρνουά ποδοσφαίρου

19.00 BAR κάλυψης δικαστικών εξόδων για συλληφθέντα "Βραδιάς Ερευνητή ΕΜΠ" & φοιτητών/τριων που διώκει η Πρυτανεία

DJ sets:
Hip Hop: Ψ / TNT / Gzas / Dimi Apri
Punk Against Capitalism
Minimal Synth: Crystal Zero

+ ολοήμερη Έκθεση Φωτογραφίας και ντοκυμαντέρ από εξεγέρσεις, καταλήψεις και δράσεις στις ΗΠΑ: Occupy Oakland, εξέγερση George Floyd, Block the Boat, People's Park Berkeley, καταλήψεις και κατασκηνώσεις Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων για την υπεράσπιση της Παλαιστίνης.

Διοργάνωση:
Συντονισμός Για Την Επανοικειοποίηση Των Ελεύθερων Και Δημόσιων Χώρων 

Το event:

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ! Ημέρα Δράσης για την Ελευθερία της Έκφρασης στα Πανεπιστήμια

«12 μέρες για την Παλαιστίνη» - Έκθεση παιδικής ζωγραφικής μαθητών από τα κατεχόμενα και δράσεις αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης

Από τις 6 έως τις 17 Μαΐου,                                                                                                          στον πολυχώρο του δημοτικού κινηματογράφου «Αστέρας» (Ασκληπιού 4), στη Νέα Ιωνία, φιλοξενείται μια ιδιαίτερη έκθεση με τίτλο «Παιδιά στην Παλαιστίνη», πλαισιωμένη από κινηματογραφική προβολή και παιδαγωγικές δράσεις αλληλεγγύης.

Η έκθεση παρουσιάζει ζωγραφιές παιδιών ηλικίας 6 έως 12 ετών από το σχολείο «Άγιος Ιωσήφ» στη Βηθλεέμ, που δημιουργήθηκαν την περίοδο 2001–2003, αποτυπώνοντας με συγκλονιστικό τρόπο την καθημερινότητα των μικρών μαθητών στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη. Εικόνες που μιλούν από μόνες τους για τη ακραία βία, την καταστροφή και το θάνατο ενός λαού αλλά και για την αντίσταση, την αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στην ελευθερία. Πρόκειται για ένα συγκινητικό ταξίδι μέσα από τα μάτια των παιδιών που παλεύουν κάθε μέρα για ζωή και ελπίδα στις πιο αντίξοες και ζοφερές συνθήκες.

Η συλλογικότητα Ποδονίφτης, ρε(ύ)μα κριτικής των καιρών και δράσης, ανέλαβε την πρωτοβουλία διοργάνωσης αυτής της δράσης, σε συνεργασία με την ιταλική ομάδα Sensibili alle foglie, που παραχώρησε ευγενικά το δικαίωμα αναπαραγωγής του πρωτότυπου υλικού.

Πρόγραμμα Εκδηλώσεων
-- Τετάρτη 7 Μαΐου, 19:30
Εγκαίνια της έκθεσης
-- Σάββατο 10 Μαΐου, 12:00–14:00
Εργαστήρι Τυπογραφίας-Ραδιοφώνου Παλαιστινιακής Ποίησης για Παιδιά,
από την Παιδαγωγική Ομάδα «Το Σκασιαρχείο»
--Τετάρτη 14 Μαΐου, 20:00
Προβολή του βραβευμένου με Όσκαρ ντοκιμαντέρ Καμία Άλλη Γη 

«12 μέρες για την Παλαιστίνη»