Γιάννης Πάνου : Δήλωση ανεξαρτητοποίησης από τη συσπείρωση αριστερών μηχανικών στο ΤΕΕ

Η τραγική εξέλιξη της Κυριακής 10.5.2015 στο ΤΕΕ δεν ήταν αναπότρεπτη.

Η καταστροφική διαδικασία όπου η αντιπροσωπεία του ΤΕΕ εξέλεξε πρόεδρο τον εκπρόσωπο της ΔΚΜ Γιώργο Στασινό (τον άνθρωπο που εκτός όλων των άλλων σαν μέλος του ΔΣ του ΕΤΑΑ είχε ψηφίσει υπέρ της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών) μπορούσε να αποτραπεί.

Η εκλογή Στασινού καθώς και η ανασύσταση - στο ΤΕΕ αυτή τη φορά - του μνημονιακού μπλοκ των εκπροσώπων του καθεστώτος του Σαμαροβενιζελισμού, Στασινός(ΔΚΜ) & Μήλης (ΔΗΣΥΜ) συνιστά μια πρωτοφανή στα χρονικά του ΤΕΕ νεοφιλελεύθερη αντεπίθεση και μια πρωτοφανούς μεγέθους ήττα των δυνάμεων της αριστεράς και των εργαζόμενων μηχανικών, ήττα που θα έχει πολλαπλές και αλυσιδωτές δυσμενείς συνέπειες για τα δικαιώματα της ήδη πληττόμενης πλειοψηφίας των μηχανικών.

Την ευθύνη αυτού του καταστροφικού αποτελέσματος δεν την έχει ωστόσο αποκλειστικά η παράταξη της Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας Μηχανικών που με αδέξιο και μονομερή τρόπο ανέλαβε τη μάχη της προεδρικής διαδοχής μετά την υπουργοποίηση του Χρήστου Σπίρτζη.

Την ευθύνη την μοιράζονται όλες οι δυνάμεις της αριστεράς στο ΤΕΕ, οι οποίες τυφλωμένες από έναν ανέξοδο αντικυβερνητισμό σε μια ανεπίτρεπτη απώλεια συναίσθησης των συνεπειών παρέμειναν μνησίκακα αδρανείς, επιτρέποντας με την αποχή τους να συμβεί αυτό που θα έπρεπε πάση θυσία να αποτραπεί.

Και πριν απ΄ όλες τις παρατάξεις της αριστεράς  η ευθύνη βαραίνει τη συσπείρωση αριστερών μηχανικών η οποία έως πρόσφατα είχε αποδείξει πως διέθετε πολιτική σκέψη και διορατικότητα τέτοια ώστε οι πρωτοβουλίες της να υπερασπίζουν και όχι να αντιστρατεύονται τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των μηχανικών να ενδυναμώνουν και όχι να δυσχεραίνουν τη θέση των εργαζόμενων μηχανικών να οικοδομούν συμμαχίες με ηγεμονική αριστερή οπτική και όχι να σπέρνουν την ηττοπάθεια την αποστράτευση και να υποβοηθούν στην επικράτηση του αντιπάλου.

Αυτή τη φορά - και όχι τυχαία - η  συσπείρωση οδηγήθηκε στο απόλυτο λάθος.

Μπροστά στην εκλογή του προέδρου του ΤΕΕ όχι μόνο δεν περιέβαλε με εμπιστοσύνη και αρνήθηκε να προτείνει σαν υποψήφιο για τη θέση του προέδρου δικά της στελέχη, αλλά βιάστηκε πριν ακόμα ξεκινήσει η διαδικασία της αντιπροσωπείας και αρνούμενη την εισήγηση που έκανα να μείνει η απόφαση ανοιχτή ώστε να εκτιμήσουμε την ανάγκη για κριτική στήριξη του υποψηφίου της ΡΠΜ, Ν. Ανδρεδάκη σε περίπτωση που έρθει σε αντιπαράθεση με τον Γ. Στασινό της ΔΚΜ να ανακοινώσει και μάλιστα δημόσια με δημοσίευση στο blog της (πράγμα που είχαμε συμφωνήσει ρητά να μην συμβεί) την απόφαση της πλειοψηφίας για αποχή από τη διαδικασία εκλογής.

Έτσι, όχι μόνο έδεσε προκαταβολικά τη δυνατότητα των εκπροσώπων να εκτιμήσουν επί τόπου τις εξελίξεις και να κρίνουν τη στάση που έπρεπε να κρατήσουν, όχι μόνο απέρριψε ακόμα και την αναφαίρετη δυνατότητα της ψήφου κατά συνείδηση σε τέτοια οριακής σημασίας ζητήματα αλλά με την αυθαίρετη προκαταβολική δημοσιοποίηση της απόφασης για αποχή ενημέρωσε και τον αντίπαλο για να γνωρίζει πόσες το πολύ ψήφους θα έχει εναντίον του.

Δυστυχώς για όλους μας η συσπείρωση που γνωρίζαμε έχει οριστικά χαθεί.

Στον αντίποδα του κυβερνητικού συνδικαλισμού που πάει δήθεν να αντικρούσει έχει μετατραπεί με συστηματική πίεση τόσο από οργανώσεις όσο και από μεμονομένους συντρόφους που δρουν στο εσωτερικό της σε παράταξη τυφλού αντικυβερνητικού συνδικαλισμού που με πρωτόγνωρο για εμένα κυνισμό δεν διστάζει ακόμα και να θυσιάσει κατακτήσεις δικαιώματα και προοπτικές μπροστά στη σαγήνη του αντικυβερνητισμού.

Αυτή τη φορά όμως δεν ήταν ανέξοδα κείμενα και κούφια λόγια.

Αυτή τη φορά η πολιτική αμετροέπεια επί κεφαλής έφερε τους Σαμαροβενιζέλους για πρώτη φορά στο τιμόνι του ΤΕΕ.

Μιλώντας για τις πραγματικές δυνατότητες της ψήφου, η συσπείρωση με τις 12 συνολικά έδρες που διαθέτει στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ δεν θα μπορούσε να εκλέξει τον Ανδρεδάκη αντί για το Στασινό. Θα μπορούσε όμως όπως το ‘φεραν τα νούμερα να φέρει ισοψηφία και επανάληψη της ψηφοφορίας.

Αλλά είναι κάτι που σοκάρει πολύ περισσότερο από τα νούμερα και τις πραγματικές δυνατότητες που αφήσαμε να χαθούν. Είναι η κυνική αδιαφορία για το τραγικό αποτέλεσμα που οφείλαμε όπως είχα προειδοποιήσει να προβλέψουμε σαν ενδεχόμενο και να είχαμε φροντίσει με όσες δυνάμεις διαθέταμε να το αποτρέψουμε.

Ο δρόμος της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών σαν πολιτικοσυνδικαλιστική παράταξη της μαχητικής αριστεράς με αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά στο χώρο του ΤΕΕ έχει πλέον τελειώσει. Η εσωτερική δημοκρατία η συναινετική συνδιαμόρφωση και η πολιτική οξυδέρκεια λύγισαν κάτω από το βάρος των κεντρικών πολιτικών σχεδίων των συγκροτημένων οργανώσεων και των αλύγιστων στελεχών.

Αλλά ο δρόμος της αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων δεν σταματάει όταν ο φορέας της μετατραπεί στο αντίθετό του.

Μπορούμε να ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί που κόπηκε.

Με αυτό το κείμενο εξηγώ σε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες των τελευταίων δεκαετιών στο χώρο του ΤΕΕ ορισμένους από τους λόγους για τους οποίους αποφάσισα να αποχωρήσω σήμερα από την παράταξη της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών και να ανεξαρτητοποιηθώ στην αντιπροσωπεία του ΤΕΕ, όπως επίσης και να παραιτηθώ τις αμέσως επόμενες μέρες από την ΔΕ του ΤΕΕ διότι δεν εκπροσωπώ πλέον και δεν λογοδοτώ εκ μέρους της παράταξης.

Όσοι σύντροφοι και συντρόφισσες συμμερίζονται ή προβληματίζονται επίσης με όσα γράφω παραπάνω μπορούμε από κοινού να αναλάβουμε την πολιτική ευθύνη για την επανίδρυση της συσπείρωσης μέσα από την ίδρυση μιας νέας παράταξης στο χώρο του ΤΕΕ. Αυτό και προτείνω.

Προσωπικά θα αναλάβω όποιες πρωτοβουλίες χρειάζονται και παρακαλώ όποιον σύντροφο και όποια συντρόφισσα πιστεύει πως ήρθε η στιγμή για ένα νέο ξεκίνημα να μου στείλει το e-mail του για να επικοινωνήσουμε.

Γιάννης Πάνου

Μέλος ΔΕ του ΤΕΕ, εκπρόσωπος της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών

11.5.2015